68.මකන කෑල්ලක් වෙච්ච ආදරේ

           සොදුරු දෙසැම්බරය තුල නුඹ මට බොහෝ දේ විදින්නට හා විදවන්නට අතහැර ගියෙමි. එය හරියටම අවුරුදු 9කට පෙර ඉකුත් වු අවුරුද්දය....මිනිසුන්ට කෙතරම් වේගයකින් තවකෙකුගේ හදවත ග්‍රහණය කර ගත හැකිද යන්න මම ඉගෙන ගත්තේද නුඹෙන්ය...

ආදරයේ මුලකුරු කියවන්නට අත්පොත තැබුවේ ද නුඹ නිසාමය,

බොහෝ සැහැල්ලුවෙන් සිටි මට ආදර නැමති විලංගුව දැමුවේද නුඹය..... 

ලෝකයට ආදරේ කරන්නට ඉගැන්නුවේද නුඹමය......

ගල් හිතක් පුළුන් රොදක් කෙරුවේද නුඹමය..

                   නමුදු සියල්ල සිදු වී බොහෝ කල් ගත වුවද නුඹේ මතකය හා බැදී බොහෝ දේවල් දශම තිතක් හෝ එහෙට මෙහෙට නොවි මගේ හිත් කොනක ඇත,බොහෝ දෙනෙකුට "මට අමතක "යැයි කියන බොහෝ දේ මට දින වකවානු,කාල වේලාවන් සමග ටක්කෙටම මතක දේවල්ය.බොහෝ විට මා විසින් අයින් කරන දේවල් ගැනද ලග තිබුන කාලයට වඩා හිතන්නට මා පුරුදු වී ඇත්තේ කුඩා කල සිටමය. නුඹ මා ගැන බොහෝ විට බොහෝ දේවල් දැන සිටි එකම පුද්ගලයාය. ඒ නිසාවෙන් නුඹ,නුඹවම මට එපා වෙන ලෙස හැසරීම මට මහා ලොකු දුකක් උවද ලොකුවට හිතට ගත් දෙයක් නොවුනී, එනමුදු මම නුඹට පණ සේ පෙම් කලෙමි.....දිනක නුඹට මා අවැසි වෙන ලෙසටම අහිංසකව සියල්ල විද ගතිමි, මම මට වඩා නුඹේ හිත ගැන දැන සිටියෙමි. නුඹේ ඊරිසියාවේ තරම මා දැන සිටිමි, අවසාන තුරුම්පුව මුදාහැර නුඹව අනන්තය තරමට රිදවා දැමුවෙමි,නුඹව ඇත්තටම අත් හැර ගිය බව හගවා දුරකින් සිට නුඹ දෙස නෙත් අයා සිටියෙමි,තවමත් සිටිමි.

                   නමුත් දැන් නුඹ මුහුදු හතකින් එහාය මම මුහුදු හතකින් මෙහාය, මට මගේම වු ලෝකෙක පුංචියට නුඹේ නමින් ලියැවුන මතක පොතක් ඇත,නමුත් නුඹටද ලෝකයක් ඇත,එහි මා වෙනුවෙන් දශම තිතක තරම් හෝ යමක් නැති බව මා දනිමි, නුඹ ආදරය කරන බව පැවසුවා පමණී,මා මගේ ලග තිබු සියළු දෑ ඒකරාශී කොට නුඹට ආදරේ කලෙමි, නුඹ වෙනුවෙන් මා බොහෝ දේ පැත්තකට කලෙමි,බොහොමයක් දේ අහිමි කර ගතිමි...නමුත් නුඹේ පාළුව තනි යායට මකා දැමු මකන කෑල්ලක් ගානට මගේ ආදරය වැටුන දින නුඹට වඩා මට,මගේ මතකයේ ඇත, මම හිතමි,පතමි හැම අවුරුද්දකම දෙසැම්බරය නොමැති නම් මට සැනසීමය, දෙසැම්බරයේ හැම දිනකම නුඹ මට සොදුරු මතක සටහන් ඉතිරි කර නික්ම ගොස් ඇත, ඉතකිං මම

විදිමි,

විදවමි ,

සුසුම්ලමි,

හුල්ලමි,

නිහඩව බොහෝ දේ සිහිපත් කරමි,

පතමි සතුට පමණක්

"නුඹ ඉන්න තැනක සතුටින් ඉන්න....."

මියැදෙන්න මොහොතකට පෙර මම නුඹ සොයා එමි, 

ඒ එකම එක සැරයක් තවමත් නිරුත්තර හැරයාමට හේතුව දැන ගැනිම පිනිස පමණී.....

එදාට එක බැල්මකින් හෝ ආදරේ බව නොකියන්න , 

නුඹ නොදන්න රහසක් ඇත. 

ඒ නුඹේ එක බැල්මක් තුල මං බොහෝ දේ මෙන්ම මරණයද අත හැර නැවතිය හැකි බවය.... 

නුඹ තවමත් කෙනෙකුගේ පණ කෙන්ද සමාන බව,නුඹට අමතක වී ඇත.ඉතින් මා ලවා බොහෝ දෙනාගේ සැනසීම අහිමි නොකරනවා නම් මා කැමතිය. මට මගේ කියා ඇති වීමට හෝ නැති වීමට දැනට කිසිවක් නැත නමුත් මා වෙනුවෙන් බොහෝ දෙනා තුල ඇති විශ්වාසය අංශුමාත්‍රයක් හෝ දෙදරා යනවාට මම කැමති නැත....

ඉතින් සොදුරු දෙසැම්බරය මෙසේ නුඹ නමින් සටහනක් තබමි.....

 

නිදුකින් ඉනු මැන මට වඩා කල් මගේ පණත් අරගෙන ඔයා 

සතුටින් ඉනු මැන මගේ සතුට ගෙන ජීවිතය පවතින පුරා 

මම විදින දුක වෙන කෙනෙකු වෙත යලිත් කිසිදා දෙන්නපා 

සසරේ කොතැනක මට ලැබුණු දුක ඔබට ලැබෙනු එපා 

දිනක ආයෙත් ලංවෙලා 

නාවත් මා සොයා

හැමදාමත් පෙම් කළා 

මගේ සිත් පුරා 

රණ්ඩු කරගෙන යාලු වෙන්නට හිටියේ මට ඔබ විතරමයි 

වෙන්ව යන ඔය දෙනෙත දුටුවම දැනෙන තනිකම අපමණයි 

ඉස්සර මතකෙන් යන්න හැදුවත් යන්න බැහැ සත්තයි 

තිස්සෙම කඳුළැල් දැසේ රැදුනේ ඉන්න බැරි හින්දයි 

දිනක ආයෙත් ලංවෙලා 

නාවත් මා සොයා

හැමදාමත් පෙම් කළා 

මගේ සිත් පුරා 

ලංව හිටි ඔබ වෙන්ව ගිය විට දැනෙන දුක අහසට සමයි 

හංගගෙන තව ඉන්න බැ මට ඔබට ගැති සිත අසරණයි 

කොච්චර සතුටින් ඉන්න තිබුනත් ඉන්න බැරි අපටයි 

මෙච්චර රිදුමක් අයිති කෙරුවේ රත්තරං ඔබමයි 

නිදුකින් ඉනු මැන මට වඩා කල් මගේ පණත් අරගෙන ඔයා 

සතුටින් ඉනු මැන මගේ සතුට ගෙන ජීවිතය පවතින පුරා 

මම විදින දුක වෙන කෙනෙකු වෙත යලිත් කිසිදා දෙන්නපා 

සසරේ කොතැනක මට ලැබුණු දුක ඔබට ලැබෙනු එපා 

දිනක ආයෙත් ලංවෙලා 

නාවත් මා සොයා

හැමදාමත් පෙම් කළා 

මගේ සිත් පුරා //

උඩ තියෙන සිංදුව අවසානෙදි මං අර්ධ රෝමැන්ටික් කතාවක් ලිව්වලු.....ඕං ඉතින් මෙහෙමවත් ස්ටාට් එකක් ගත්තාලු.....

_ශානු®_

67.මා දන්නා ඉතිහාසය-------4 කොටස( ගල්වඩු කලා ශිල්ප || ,වෙදකම )

43.මා දන්නා ඉතිහාසය ---3කොටස (ගෘහ නිර්මාණ හා කලා ශිල්ප - I ) මෙතැනින් කියවන්න

             

                              ක්‍රිස්තු වර්ෂ පළමු සියවස වන විට හුණු ගලින් හා කළුගලින් බුද්ධ ප්‍රථිමා නෙළීමට ආරම්භ කර ඇතැයි විශ්වාස කෙරේ.එමෙන්ම බූදු පිළිම තුලින් බුදුන්වහන්සේගේ කරුණාව ,මෛත්‍රිය වැනි ගුණාංග නිරූපණය කිරිම තරම් තාක්ෂණිය ශිල්පීය දැනුම,ප්‍රතිභා ශක්තිය හා කලා කෞෂලය ඉතාම උසස් මට්ටමක පැවති බව පෙන්නුම් කෙරේ..

   නිදසුන්:

 *  අති විශාල හිටි පිළිම  

                1.අවුකන හිටි පිළිමය

                 2.සැස්සේරුව හිටි පිළිමය

                 3බුදුරුවගල හිටි පිළිම්ය

                 4මාළිගාවිල හිටි පිළිමය

   * හිදි පිළිම    
        1.සමාධි පිළිමය
        2.තොළුවිල පිළිමය
        3.තන්ත්‍රිමලේ පිළිමය


   

3තන්ත්‍රිමලේ බුදු පිළිම(ඉදි පිළිම) ගැන දැන ගන්න විචාරක තුමාගේ ලිපිය කියවන්න.  

එමෙන්ම පොළොන්නරුවේ ගල් විහාරයේ සෑතපෙන  පිළිමද නිදසුන් ලෙස ගත හැක.

                   පිළිම කලාව ගැන කරුණු සොයා බලන කල එහි ශිල්පීන්ගේ දක්ෂතා අමතක කල නොහැක ඔහුන් අතර කැටයම් හා මුර්ති කලාව සදහා අති දක්ෂ ශිල්පීන් හිටි බවට  නිදසුන් ලෙස
               1.මිහින්තලේ කණ්ඨක චෛතයේ ඇති වහල්කඩ වල ඇති සත්ව රූප,කල්පලතා,කල්ප වෘක්ෂ,පුන්කළස් ආදියද,
                2.දොරටුපාල රූප
                3.කොරවක්ගල්
                4.අශ්ව හිස සහ මිනිසා
                5.ඉසුරුමුණි පෙම් යුවළ
                                 දැක් විය හැක.

                  එමෙන්ම රජ මාලිගා තැනීමේදීත් බලකොටු තැනීමේදීත් දියුණු  තාක්ෂණික ක්‍රම බාවිතා කල බවට නිදසුන් ලෙස,සීගිරිය හා යාපහුව බලකොටු  දැක්විය හැකිය.එමෙන්ම ආසියාවේ ඇති වැදගත්ම පුරාවිදයාත්මක ස්ථාන වලින් එකක් ලෙස සැලකෙන සීගිරිය අපූර්ව තාක්ෂණික නිර්මාණයක් බවට පත් වුයේ එහි රජ වු කාශයප රජුගේ( ක්‍රි.ව.473-491) කලා කෞශලය පිළිබද හසල  දැනුම තිබු නිසා බව විශ්වාස කෙරේ.

[[සීගිරි රජ මාළිගය,රාජ සභා මණ්ඩපය,ජල උදයාන,ශිලා උදයාන,මාලක උදයාන සහ දිය අගල් කොටු පවුරු ආදියෙන් යුක්ත විය.දැනට ඉතිරිව ඇත්තේ ඒවායේ නටබුන් පමණි.සිගිරි බිතු සිතුවම් කාශයප රජු සමයේ කලා කෞශලය හා තාක්ෂණික  දැනුම විදහා දක්වන අංගයක් ලෙස සැලකිය හැකිය.ලෝ පතළ කීර්තියක් උසුලන මේ බිතු සිතුවම්  අදටත් සුරක්ෂිතව පවතින්නේ චිත්‍ර ඇදීම සදහා භාවිතා කර ඇති වර්ණ ආලේප වල තිබු ගුණාත්මක බව නිසාය. ඒ ලෙසම කලා කෞශලය අතින් සීගිරිය විශිෂ්ඨත්වයට  හේතු වී ඇත්තේ සීගිරි බිතු සිතුවම් සහ සීගිරි කැටපත් පවුරත් සීගිරියට  පිවිසීමට සකස් කර ඇති  සිංහ සෝපානයත් නිසාය.සීගිරි බලකොටුව වටා දිවෙන දිය අගල් සංකීර්ණය භුගත ජල නල පද්ධතියක් සමග සම්බන්ධ වීමෙන් ජල තාක්ෂණය පිළිබඳව එකල පැවති ශිල්පීය දැනුම විදයාමාන වේ.]]

   

       අනුරාධපුර වාහල්කඩ වලත් සිතුල් පව්වේ කරඹගල ලෙන්වලත් පැරණි චිත්‍රවල නටඹුන් අදටත් දැකිය හැක.  සීගිරිය අසල ඇති පිදුරන්ගල විහාරයේ ඇති චිත්‍රද අප රටෙහි චිත්‍ර ශිල්පීන් දේශිය චිත්‍ර කලාව වැඩිදියුණු කරගෙන අඳින ලද චිත්‍ර වලට නිදසුන්ය.මෙවැනි ලෙන් බිතු සිතුවම් ඉන්දියාවේ අජන්තා ගුහාවල ද දක්නට හැකි අතර කල්පවත්නා වර්ණ බාවිතාවට අප රටේ ශිල්පීන් කොතරම් දක්ෂයෝ දැයි අභයගිරි කැනිම් වලදි හමු වු වර්ණ ආලේපිත  උළු වල වර්ණ මැකි නොතිබීමෙන් කිව හැක.

_____වෙද කම____

        අතීතයේ වෙද කමටද රාජානුග්‍රහයද  ලැබි ඇත.පුරාවිද\යාත්මක,සාහිත\ය මුලාශ්‍රවලින් පැරණි දේශීය  වෛද\ය ක්ෂේත්‍රය සංවිධානය වු ආකාරය  වටහා ගත හැකිය.බොහෝමයක් තැන් වලින්  හමු වි ඇති රෝහල් නටබුන්වලින්  අනුමාන කළ හෑක්කේ එකල වෛද\ය ශාස්ත්‍රය විද\යාත්මක දුයුණුවක් ලබා තිබු බවය.අද භාවිතා වන වෛද\ය උපකරණවලට සමාන ව එදා තිබු තාක්ෂණය මත නිපද වු  ශල\ය වෛද\ය උපකරණ පොළොන්නරුවේ ආලාහන පිරිවෙන්  කැනිම්වල දි පැරණි රෝහල් සංකීරණයෙන්  සොයාගෙන ඇත.

කැනීම්වල  දී හමු වු නටබුන් අතර  බෙහෙත් ඔරුවක්ද විය .එය මිටර් 2.5ක් පමණ දික් වු ඔරුවකි. සර්පයන් දෂ්ට කළ  රෝගීන් සුව කිරීම සදහා බෙහෙත් යුෂවල ගිල්වා මේ බෙහෙත් ඔරුවේ සතපවා ප්‍රතිකාර කර ඇතැයි විශ්වාස කෙරේ

එකල රජවරු වෛද\ය ක්ෂේත්‍රයට දැක් වු අනුග්‍රහය

    *භික්ෂුන් හා මහා ජනතාව සඳහා වෛද\යවරු පත් කිරිම.(බුද්ධදාස රජතුමා ගම් දහයකට එක් වෛද\යවරයෙක් බැගින් පත් කළ බව මහාවංසයේ සඳහන් වේ)

    *රෝහල් හා සෞඛ\ය මධ\යස්ථාන ඇති කිරිම(1 වන  අග්බෝ,1 වන සේන,2 වන සේන,5 වන කාශ\යප හා 1  වන පරාක්‍රමබාහු ආදි රජවරු රෝහල් පිහිටුවා නඩත්තු කල බව ,අනුරාධපුර,මිහින්තලය,පොලොන්නරුව  ආදි ස්ථාන වල කරන ලද කැනීම් වලින් හමු වු තොරතුරු සනාත කර ඇත එමෙන්ම මාළිගාවිල  ඇස් රෝහලක් තිබු බවට තොරතුරු ද හමු වී ඇත.)

   *වෛද\යවරුන් පුහුණු කිරිම

    * සර්ප වෙදකම හා ප්‍රසූත වෙද සේවාව දියුණු කිරිම.

    *වෙද පොත් ලියා වෙදුන් අතර බෙදා හැරීම.

   *අංග විකල රෝගින්ට වෛද\ය පහසුකම් ලබා දීම(බුද්ධදාස රජු මේ සම්බන්දව කරන ලද කටයුතු පිළිබඳ මහාවංසයේ සඳහන් වේ)

   * වෛද\යවරුන්  නඩත්තුවට ගම්බිම් වෙන් කිරිම.

  

   *ඔසු උයන් ඇති කිරිම(මෑත කාලයේදි පුලස්ථි ඉශිවරයාගේ පිළිරුව අභියස ඔසු උයනක් තිබු බවට සාධක සොයා ගෙන ඇත)

   

   ප:ලි >>>>>

        කැනිම් වලින් සොයා ගත් වෙද ආයුද ලෝහ වලින් නිපදවා තිබු බවත් ,ලෝහ කර්මාන්තය එවකට පරිපුර්ණ කර්මාන්තයක් වී තිබු බවට සාක්ෂියකි,එමෙන්ම ලෝහ උණු කර සදා තිබු අවලෝකිතේශ්වර බෝසත් පිළිමය වෙහෙරගලින්  හමු වීම හා අභයගිරි කැනිම් වලින් ලෝකඩ කාසි හමු වීමද ලෝකඩ කර්මාන්තය සුවිශේෂි තැනක තිබු බවට  සහතික කෙරේ.

කැනිම්  වලින්  සොයා ගත්  දෑ

   *වටිනා ලෝහ ,මැණික් ,විවිධ පාෂාණ වර්ග

   * පබළු හා ආභරණ

   *'' හස් එබු කසා පන ''නැමැති කාසි

   *ලෝහ භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය කෙරු  කෝව හා උදුන

   *දේශීය පිගන් හා වීදුරු භාණ්ඩා

   *වර්ණාලිප්ත උළු

මේ ලිපිය ලිවීමට උවමනාව තිබුනද මගේ ලැප් රාජයා මිය ගිය හේතුවෙන් පින්තූර ඇලවීම ඇපලයාගෙන් කීරිමට අපහසු කාර්යක් වු නිසා දවසින් ,දවස මේ ලිපිය පල කිරිමට කල් ගත විය.නමුත් හැකි උත්සහයක් දරා පින්තූර අංක යොදා අලවමි' එයින්  සිදු වු අපහසුතාවයක් වේ නම් කණගාටු වෙමි....මුර්තජ යයන්න ටයිප් කිරිමට \y  මෙලෙස උත්සහා කරද එය එසේ ටයිප් වන්නේ නැත,දන්නා කෙනෙක් සිටි නම් උදව් කරත්වා...ස්තූතී

66.කිඹුල් කරවල

     සුන්දර උදෑසනක්....රස්නේ එන්න එන්නම වැඩි වෙනවා...වෙලාවකට මේ රස්නේ දරා ගන්න බැරුව හරියට  කල්පිටියේ කරවල වගේ වේලෙනවා...බෝට්ටුවක් වගේ නැවක් හෑ එහෙම එකකට කියන්නේ මොකක් කියලද අනේ මන්දා දහා දොලොස් දෙනෙක්ට දෝ යෑව හැකි බෝට්ටුවක් වගේ නැවක්....ඔව් කිඹුලියෙක් හා හා පුරා කියලා සමර් එකකට ලංකාවට නොගිය අවුරුද්දක් කාපු හොදම කට්ටක් ......ඔන්න ඔහොම හිත හිත ඉද්දි ආව සද්දයක්....ජබෝස්.....

          හින ලෝකෙක හෙන සාදයක් දාගෙන හිටිය මන් වට පිට බැලුවා ....දෙයියනේ දිය කිඳුරෝ,කිඳුරියෝ රොත්තක් තැඹිලි පාට බෝලෙකින් දිය බුන් ගහන ගමන් සෙල්ලම් කරනවා....හරියටම අලුත් මාළු කුරියෙක් කරවල කරන්න අව්වට දැම්මම ඌගේ ඇස් දෙකට වෙන  විදිහට මගේ ඇස් කාන්තිමත්ව දීප්තීමත්ව බබලනවා.....ට්‍රින් ට්‍රින්........කෝල් එකක්,,,,හිකිස් නෑ බොරුවක් මුද මැද කොයි ෆෝන් වලට සිග්නල් පොඩි කිඳුරු පැටව් ටිකක් බෝට්ටුව වගේ නැවේ සෙල්ලම් කරනවා....කිඹුලි හෙමිට කිට්ටු කරා ලාවට පැණි හිනාවක් දාලා. එතනින් මං ලගට ආව පොඩි කිඳුරු පැට්ටෙක් මෙහෙම අහනවා.

"ඔයා නාන්න මුහුදට පනින් නැද්ද"

"නෑ"

"ඇයි යේ"

"මම බයයි"

"ඇයියේ බය"

දැන් ඉතින් දීපල්ලකෝ උත්තර,(ඇයි හත්වලාමේ පොඩිම කාලේ උස් වැවේ ගිලිලා මැරෙන්න ගිහින්  යන්තම් පින් පෙට්ටියේ බර නිසා ජිවිතේ බේරුන මම පනීද මුදේ)

"ගිලෙයි කියලා"

"එහෙම වෙන්නේ නෑ,ඔයා අර ටයර් එකක් හරි,සේෆ් ජැකට් එකක් හරි දාගෙන පනින්න"

හ්ම්ම්ම් ,,,,,,මම හිනා උනා.....

"හරි එහෙනම් ඔයා ලෑස්ති වෙන්න අපි එක්ක මුහුදට පනින්න"

(හෑ මේ පොඩි උන් එක්ක ගණුදෙණු තියා ගන්න එපා කියලා අපේ ගෙදරින් නිතරෝම  කිව්වා ඒ නාහපු එකේ ප්‍රතිඵල හයියෝ......)මම හිතද්දි පොඩි එකා තදියමේ

"කෝ ඉතින් ලෑස්ති වෙලා එන්න"

"මං කියන්නම් ඔයාල අදට යන්න මං හෙට එන්නම්" 

"අනාආආආආආ ප්ලීස් එන්න"

(පොඩි  උන් එක්ක ඉද්දි පොඩ්ඩක් කපටිස් වෙන්න ඕනා )ඔව් මන් හිතුවා

"හරි....ඔයාල අදට යන්න මන් ඔයාලට සප්‍රයිස් එකක් දෙන්න පොඩි වැඩක් කරනවා  ඒක ඉවර කරන්න බැරි වෙනවා ඔයාලා එක්ක මම ආවොතින්"

                 කිඳුරු,කිඳුරි පැට්ටෝ දෙතුන් දෙනා ඇස් ලොකු කරලා මන් දිහා බැලුවා.....හරියට අහිංසක පූස් පැටව් රොත්තක් වගේ...හෙමිට මන් මේ අයගෙන් ගැලවිලා ආවා කියමුකෝ දැන් හිතහල්ලකෝ මුන්ට දෙන සප්‍රයිස් එක,මම දා හතේ ඉරට හැතැප්මයක් දුර තියලා බෝට්ටු පත්තක අන්තීම කොනේ ඉදලා  මීටරේ පැයට සැතපුම් කෝටියට කරකවනවා...මේ කෙහෙල්මල් බෝට්ටුවේ මොනා දෙන්නද මුන්ට...බොරුවක් කියලා ගැලවුනත් මම අකමැතිම දේ තමා පොඩි එව්න්ව රවට්ටන එක ...හයියෝ.......රයිට්  ආවා අයිඩියා එකක් කලා පොඩි වැඩක්  දැන් පොඩි සෙට් එකට දෙන්න සප්‍රයිස් එක හරි......

                දවල්ට හෙම කෑවා, මොනාද ඉතින්...හැමදාම වගේ වයසක සැට් එක බිලි බාපු ,දැල් දාපු මාළු ලුණු වතුරෙන් හෝදලා...(තුක් ඉතරක් මීට වඩා හොදයි නොකා ,නොබී ඉන්නවා)......හැමදාම කෑම කන වෙලාවට මට මතක් වෙන්නෙම ඉතාලියට බෝට්ටුවේ ආව මිනිස්සු කොහොම එන්න ඇද්ද කියලා,ඒ විතරක්ද ටික කාලෙකට ඉහතදි සෝමාලියන් කොල්ලකරුවන්ට අහු වුන ලංකාවේ ධීවරයෝ කොහොම  පිටි ලුණු වතුරෙන් අනලා රොටි හදන් කෑවද කියලා,හෑ ඒ විතරක්ද කොලොම්බස්ගේ කාලේ මුහුද මැද කොච්චර සීන් වෙන්න ඇද්ද....හම්ම්මේ හිතපු දුර පඳුරක් තැලුවා රයිට්....අන්න හවස් අතේ පොඩි කිඳුරු පැට්ටා ආයෙත් මං ලගට ආවා.........

"කෝ,අපිට දෙනවයි කිව්ව සප්‍රයිස් එක"

"ආ මන් එහෙම දෙයක්  කිව්වද"

"අනාආආආ කරුණා කරලා දෙන්නාආආආආආඅ"

"හ්ම්ම්ම්ම්, එහෙනම් අනිත් අයවත් එක්කගෙන මෙතන්ට එන්න ,මම ගිහින් ඒ  දේ අරන් එන්නම්"

බෙල්ලේ එල්ලිගෙන හිටිය පොඩි කිඳුරු පැටියා දිව්වා.මම හෙමින් පඩි පෙළ බැහැලා,කැබින් එකට ආවා...සප්‍රයිස් එකට හදපු දේවල් ගෙනියන්න.....

මම කැබින් එකේ ඉදන්  උඩට එද්දි පොඩි කිඳුරු,කිඳුරි පැටව් කට්ටියම ඇවිත් බලන් ඉන්නවා.......මගේ අතේ තිබුන උරේ මන් හංගගෙන......

"හරි දැන් ඔයාලා ඇස් වහා ගන්න"

පොඩි උන් ටික දඩස් ගාලා ඇස් වහා ගත්තා...මං හෙමිහිට උරේ ඇතුලේ තිබුන  දේවල් ටික බිම දැම්මා...

"හරි පොඩ්ඩනේ ඇස් අරින්න" 

පොඩ්ඩෝ ටික ඇස් ඇරියා... හැමෝම පුදුමෙන් වගේ  පුංචියට හදලා තිබුන ඔරගාමි මාළු,ගෙබ්බෝ,බෝට්ටු,රොකට්,කුරුල්ලෝ  අතට අරන්  හරව ,හරව බලද්දි මං පැත්තක ඉදන් පොඩ්ඩන්ගේ  ඒ ඇස් වල තිබ්බ සතුට දැක්ක......හැබයි ඉතින් අන්තීමෙට සේෆ් ජැකට් දාගෙන  මුහුදට පනින්න නම් සිද්ධ උනා...මොනා උනත් ආයේ  සමර් එකකට නම් මලාට වැඩ කරන්නේ නෑ කලින් අවුරුදු වල වගේ ලංකාවට එනවා මිස......ඔන්න ඔහොම ලු කිඹුලි සමර් එකේ වැඩ කලේ..

ප.ලි. කිඹුලි ගෙදර එද්දි කට්ට කරවල ගානට වේලිලා,වේලිලා ආවා කියමුකෝ කොණ්ඩේ නිකම් වේලිච්ච පොල් කොළ ගානයි පස්සේ ඉතින් ලාස්සනට වවාගෙන ආව කොණ්ඩේ කොටට කපන්නත් සිද්ධ උනා මේ මුහුදු ගමන නිසා....හැබැයි වැස්ස වලාවක දෙවියෝ මට අනුකම්පා නොකරන්න හදිස්සියේ ගෙදර එන්න වෙන්නෙත් නෑ එහෙනම් අනිවා කිඹුල් කරවල කන්න තිබුනා හැමෝටම මදි නොකියන්න... ඔව් :D

65.හිතුවක්කාර හීන-[ අහස් යාත්‍රාව] -නිමි

හිතුවක්කාර හීන-[ අහස් යාත්‍රාව] -1.

දහසකුත් පැතුම් පොදි බැඳන් ජීවිතේ  සාර්ථක කර ගැනීමට මා මෙන්ම , අනිත් අයද දුටු සෑම විසල් හීනයක්ම මහා වැලි කුණාටුවකට සුන්නද්දූලී වී යන බව  හිතේ රජ කරන්නට විය...ඒ දවස මා විසින් සිහි නොකල දෙවි දේවතාවුන් කෙනෙකු නැත කාලය සුළන් පෙත්තක් මෙන් වේගයෙන් කැරකි යන බව මට දැනුනි.ලාංකීක නිලධාරියා නිමේෂයකින් අප වෙත හැරුනි.

"තමුසෙලා එකෙක්ටවත් බේරෙන්න ලැබෙන් නෑ, අහලා ඇතිනේ මැදපෙරදිග හිර ගෙවල් වල තත්වේ"  ඔහු අප වෙත මරුමුසු බැල්මක් හෙලා විදානය කරන ලදි....

     නමුත් මා ඇතුළු සියළු දෙනාට බෝකර් වැඩේ කරන ලද්දේ උපාලි නම් වෙන්නප්පුව මුදුකරේ වයෝවෘදයෙකු විසිනි....නමුත් මෙහි මුල් මොළකාරයා කවුරුන් දැයි ඔහු මිස අප නොදැන සිටි බව සැබෑවක්මය...සියළු දෙනා පැය ගානක සිට එකම පිළිතුර ලබා දීමෙන් මට දැනුන ලෙස ලාංකීක නිලධාරියා යම් තාක් දුරට හෝ සෑහීමකට පත් වු ලකුණු මුහුණෙන් පෙනෙන්නට විය.ටික වේලාවකින් අපව ගුවන් තොටිපොලේ කාමරයක රදවා තබා පැය කිහිපයකට පසු අදාල නිලධාරියා අප අමතන ලදී....

"තමුසෙලා ඔක්කෝම ලංකාවට අරින්න තානාධිපති තුමා විසින් අවසර ලබා ගත්තා..ඒත් ඉතින් ලංකාවේ හිර බත් නම් කන්නම වෙනවා.."

"අනේ සර් අපිට ලංකාවට කතා කරන්න විදිහක් හදලා දෙන්න"

මා ඇතුළු කිහිප දෙනෙක්  එම නිලධාරියාගෙන් ආයාචනා කරන ලදී...

"මෙහෙමයි ,වරදක් කරපු අයට දුරකථන පාවිච්චි කරන්න දෙන එක නීතියට පටහැනී...තමුසෙලා නමත් එක්ක ටෙලිෆෝන් නම්බර්ස් ලියලා දෙනවා මම ඒ අයට දන්වන්න වැඩ පිළිවෙලක් සලස්වන්නම්"

    ලබා දුන් කොලයේ අපේ නම්,හා ටෙලිෆෝන් නම්බර්ස් ලියා ඒ නිලධාරියා අත තබන ලදී.

          

              කාලය ගත වනවාත් සමග අපි කාමරයේ තිබු වතුර ෆිල්ටරේ පිහිටෙන් බඩගින්න මැඩ පවත්වාගෙන සිටි නමුත් එකිනෙකාගේ දෑස් තුල තිබුන කතන්දර ගැන වගේ වගක් නැති විය.සියල්ලෝම තම,තමා මුහුණ දුන් මේ තත්වය ගැන නිහඬව හුල්ලන බව විටක එකිනෙකා ඉහලට ඇද්ද හුස්ම පහලට හෙලන ශබ්දයෙන් පමණක් සනිටුහන් විය.

                                            ********************************

              පැය 10 කට පසු අපි සියළු දෙනා තවත් නිලධාරින් දෙදෙනුක සමග  ආපසු ලංකාවට පිටත් කරන ලදී ...නැවත ගුවනට නැංවු  ගුවන්යානය කටුනායකින් පොලව සිඹින විට පාන්දර 5 පමණ විය,හිතට මහත් සැනසුම් සහගත හැගීමක් ගෙන ආ නමුත් ඊලග තත්පරේ කුමකින් ,කුමකට මුහුණ දීමට සිදු වේ දැයි අපි නොදැන සිටියෙමු.ඊලග මිනිත්තු කිහිපයේ ගුවන් යානයෙන් බැස  අප ගෙන ආ ලාංකීය නිලධාරින් පෙන්නු මග ඔස්සේ ගමන් කර එක කාමරයක නතර වී සියලු දෙනා අත තිබු ගමන් මලු එහි සිටි පොලිස් නිලධාරින් කිහිප දෙනෙක් භාර ගන්න ලදී ඉන්පසු ගුවන් තොටුපලේ දොරටුවකින් පිටතට ගෙන වාහනයකින් අපිව මීගමුව බන්ධනාගාරය වෙත රැගෙන එන ලද්දේ පහුවෙනිදා ඉරිදාවක් වු බැවින් සදුදා දින උසාවී දැමිමට බව එහි සිටි නිලධාරින් කතා බස් වනු කටින්,කොනින් ඇසුනි.තෙහෙට්ටුව හා මානසීක ආතතිය නිසාම හෙම්බත් වී සිටි මා ඇතුළු කිහිප දෙනෙක් අඩ නින්දක පසු විය.වාහනය බොහෝ වේලාවක ගමනකින් පසු නැවතුන බව දැනුනත් එය හීනයැක් යැයි මට සිතුනි නමුත් ......

"බැහැපල්ල,බැහැපල්ලා සක්කිලි හැත්ත තොපි හිතුවේ නෑනේ මෙහේ එන්න වෙයි කියලා" එකින් එකා වාහනයෙන් බහින අතරතුර වසවර්ති පෙනුමැති පොලිස් නිලධාරියෙක් සිහි විකලෙන් දොඩවන්නට විය.සමහර විට අපගේ පැමිණිම ඔහුගේ කැඩි,කැඩි තිබු නින්ද සුනුවිසුනු කල වැරද්දට හිලව් වීමට ඔහු දොඩවනු ඇතැයි  මට සිතුනි.

           කලුවර අතරින් හොර හරක් පට්ටියක් පන්නගෙන ගාල් කරන අන්දමට අමු තිත්ත කුණුහරප හසුරන්නට දක්ෂ මීගමු බන්ධනාගාරයේ හිපාටුවෝ අපව කණ්ඩායම් දෙකකට බෙදා බල්ලන්ටවත් ලගින්න නුසුදුසු කූඩු වලට ගාල් කරන ලදී,ජීවිත කාලය පුරා පොලිසියකට නොගිය මට මෙලෙස ගෙඩිය පිටින් හිර ගෙදරක කූරූ ගනින්න වීම ගැන මා සිතේ ඇති වූයේ මහත් කණගාටුවකි.කෙසේ නමුත් දැන් මා හිර ගෙදරය, හතර වටින් හමා එන හඩු ඟද සමග  ඇස් පියාගෙන නින්දට වැටීමට පවා මා බිය වුයේ හුස්ම හිරවී මිය යනු ඇතයි විටක සිතුනු නිසාමය. නිමේශයකින් මුළු ලෝකයම මා හිස වටා භ්‍රමණය වෙමින් ගෙවි යන තත්පරය පවා කල්පයක් ලෙස දැනෙන්නට විය...

              *****************************

        ගෙවි ගිය ඉරිදා දින බන්ධනාගාර නිලධාරින්ගේ ක්‍රියා කලාප,හිරකරුවන්ගේ හැසිරිම් රටාව ගැන ඉහටත් උඩින් දැන ගන්නට ,දැක ගන්නට ,විද ගන්නට ඕනෑ තරම් උදාහරණ විය.උදා වුන සදුදා දින අපි සියළු දෙනා උසාවියට ගෙන යන ලදි සියළු දේ ගැන සලකා නඩුකාරතුමා  ලක්ෂයක ඇප මත මාස 3 ක හිර දඩුවම නියම කරන ලදි යම් හෙයකින් ලක්ෂයක මුදල ගෙවිමට නොහැකී වුවහොත් මාස 6ක සිර දඩුවමක් නියම විය.....කිහිප දෙනෙක් මුදල් ගෙවා අදාල කාල සීමාව කෙටි කර ගන්නා ලද නමුත් අම්මාටත්,තාත්තාටත් ලක්ෂයක මුදලක් සොයා ගැනීමට නොහැකී බව දැන සිටි නිසා මාස 6ක සිර දඩුවමට, මට යටත් වන්නට සිදු විය.නිදහස් කුරුල්ලෙක් මෙන් අහස පුරා පියාසලා ගිය මා හට සිදු වුයේ මාස 6ක් එක්ටැම් ගෙයක ලගින්නය නමුත් එහි ලද අද්දැකීම් බහුලය,හොද මිනිසුන් මෙන්ම අනුන්ට වලවල් කපන උන්ද එහි සිටියෝය.රාත්‍රි කාලයේදි හිර ගෙදරින් අදාල බලධාරින්ගේ අනුදැනුම ඇතුව ජාවාරම් සදහා  පිටවී ගිය කුඩුකාරයින්,මිනීමරුවන් ද විය.එයද මිහිපිට අමුතුම වෙනත් ලෝකයක්දෝ මට සිතුනි,

            මා අම්මාගෙන් උසාවි දිනයේදි හමුවු වෙලේදි මා බැලීමට හිරගෙදරට නොඑන්නට

 ආයාචනා කල පරිදි තාත්තා පමණක් මා බැලිමට සතියක් හැර සතියක් හිර ගෙදරට පැමිණියේය. හිරගෙදර ගෙවි ගිය හතරවෙනි මාසයේ මුල  බන්ධනාගාරයේ පිරිසිදුවේ උපරිමය නිසා මට හොරි නැමැති චර්ම රෝගයටද මුණදීමට විය.තාත්තා විසින් ගෙන එන ලද  ක්‍රීම් හා බෙහෙත් මට ලබා දීමට තාත්තා හට සිදු වුයේ එහි නිලධාරියා හට සිගරට් පැකට් එකක් හා රුපියල් 500ක් ලබා දීමෙන් පසුවය.මාස හය සම්පුර්ණ වීමත් සමග  මා හට නැවත ගෙදර ඒමට හැකි වුවත් පෙර ලෙස කිසිම රස්සාවක්  කිරීමට සිතක් නොවිය.තාත්තා කෙසේ හෝ පොලී ගෙවා ගෙන ගියේය.ගෙදරට වී සිටිනවා මිස මට කල හැකි දෙයක් නොවිය.ගම්මුන්ගේ රබර් ඇස් වලට හසු වීම මහා සිත්තැවුලක් ගෙන දෙන්නක්ද විය.

                  *****************

      සියල්ල මෙලෙස සිදු වෙමින්  රස්සාවක් නොකර ගෙදරට වී අවුරුද්දක් ගෙවුනි..එවකට තාත්තාගේ  ඉතාලියේ සිට පැමිණි යාලුවෙකු වු බනාඩ් අංකල්ගේ පෙරැත්ත කිරීමට අනුව  නැවත පාස්පෝට් කන්තෝරුව,පල්ලි,කෝවිල්,පන්සල් ,එම්බසී වන්දනාවේ ගොස් වතු වැඩට ඉතාලිය වෙත පිටත් වීමට අවශය වීසා බලපත්‍රය ලබා ගෙන හිතේ බයකින් තොරව ඉතාලිය බලා පිටත් වුනි,මෙවර මුළු මුදල ගෙවීමට සිදු වුයේ ලක්ෂ 10ක් වන අතර තුනෙන් එකක් ගෙවා අනිත් සියළු ගෙවීම ඉතාලිය වෙත ගිය පසු ගෙවීමට සිදු විය...තාත්තාගේ මිත්‍රත්වය නිසා පොළී නොමැතිව සියළු මුදල් බනාඩ් අංකල් ලබා දෙන ලදී,ඒ මුදල් ඉතාලියට ගොස් යුරෝ වලින් ගෙවිමට ඔහු තාත්තා සමග කතිකා කර ගැනිමම මෙවර වාසනාවක් ලෙස සැලකිය හැක.

පැරදිච්ච හීනයට යලි පණ දෙන අදිටනින් ගෙවු කාලය වැඩිද අඩුද කියන්නට මා නොදත් නමුත් මෙදා පාර  පිටරටකට තියා  UK හෙවත් උස්වැට කෙයියාවට හෝ නිතයානුකූලව යා යුතු බව හිතේ කොටා ගත්තේ හිරගෙදර විදි දුක් ගැහැට සමූහය නිසාමය.

        ලංකාවේ සිටියදී ඉතාලිය පිළිබඳ මවා සිටි හීන,බලාපොරොත්තු එකින්නෙක කඩා වැටෙන්න පටන් ගන්නට වුයේ රැකියාවක් සොයා ගැනීමට භාෂාවක් නොදැන සිටිම,ණය පොළී ගෙවිමට මුදල්,කෑමබීම,ඉඳුම්හිටුම් සදහා මුදල් සොයා ගැනීමට නොහැකි වූ තැනය. මා වතු වැඩට ආ නමුත් කරන්නට වු වතු වැඩක් නැත එය වීසා ලබා ගැනීමට යෙදු උප්පර වැට්ටියක් පමණක් බව මට වැටහී ගියේය...දෙදෙනෙකුට පමණක් සිටිය හැකි කාමරයක දහ දෙනෙකුට නිදා ගැනීමට දැමු තට්ටු ඇදවල්වල එක ඇදක අයිතිකරුවෙකු වීමට තරම් මා අසරණ වී ඇත...පාරේ ටැප් වලින් වතුර බී තාවකාලික "පාට් ටයිම්" රස්සා වලින් ඉපයු මුදල් පරිස්සමින් වියදම් කල කාලයක්ද විය වැඩ හුරුපුරුදු වීමට කියා කැන්දන් ගිය සමහරක් ලංකාවෙම පොරවල් වලට, වතුර පොදක් නැතිව වැඩ කෙරු කාලයක්ද විය.

                 සියළු දුක් කම්කටොළු පරදවා ජිවිතයේ කැඩි,බිදී,කඩතොලු කර ගනිමින් අවුරුදු හතකට පසු  කාලය මැවු වෙනස දිහා බලා තෙත් වු දෙනෙතින්  මතක සයුරේ ගිලි සිටි මා අවදි වුයේ පුංචි පුතුගේ කට හඬටය, ඇය,මා හා පුතු නැවත ලංකාව බලා යෑමට අදාල ගුවන් යානය මාරු කිරීමට කටාර් ගුවන් තොටුපොලේ රැදි ඉන්නා අතරතුර මා ආ මග දිහා සිහිපත් කෙරුණි...

          

       ප:ලි. ඉතාලිය ,මුදල් ගෙවා සිරගත වු සිර කුටියක් බව සැබෑවක්මය  තවමත් ඉඩම්-කඩම් උකස් කර යුරෝ ගැන හීන බලන ලංකාවේ අය සිටිනවා ඇත,හීන ලෝක වල ජීවත් වන හීන මාළිගා හදන ඈයෝද තවත් ඇත ඉදිරියටත් නොඅඩුව හිදුනු ඇත.යුරෝ නිසා ජිවිතය හදා ගත් බොහෝ දෙනාද යුරෝ නිසා ජීවිතය අවුල් කර ගත් අයද ඊයෙත්,අදත් හෙටත් සිටිනු ඇත...

64.හිතුවක්කාර හීන-[ අහස් යාත්‍රාව] -1

            යාන්තමට ජීවිතේ බර දැනෙද්දි සල්ලි කොළ වල සුවඳ නිරායාසයෙන් දැනුන මම  ජිවිතේ පලවෙනි අඩිය ඉස්සරහට තියන්නට වුයේ හන්දියේ සිල්ලර කඩයක් දැමිමට ගත් උත්සහයෙනි.ඒ උත්සහය සාර්ථක වීමත් සමගම.ජිවිතේ නීරසම කාලය උදා වු නමුත් අත මිට සරු වන්නටද විය.පාන්දරින් කඩේ ඇරීම බඩු මිලදී ගැනිම,විකිණීම, මුදල් බැංකු ගත කිරිම,අඩුපාඩු සොයා බැලීම,ගණන් හිලව් සෑදීම, රෑ ජාමේ කඩේ වැසීම,අවුරුද්දකට වැඩි කාලයක් එකම ලෙස ලාභ පාඩු මැද ගෙවි ගිය ජීවිතයේ කොතැන හෝ වෙනසක් සිදු විය යුතු යැයි මට සිතුනී.ඉක්මනින් සැහැල්ලුවෙන් මුදල් සෙවීමේ මාර්ගයක් ගැන මා සිත තුල අන් අය මෙන් ඉපදුනේ  අහිංසක පැතුමකි.නමුත් එය කෙසේ කොතැනින් පටන් ගන්නද මට සිතා ගත නොහැකි විය .සිල්ලර කඩේ තුල හිර වෙච්ච ඒකාකාරි ජිවිතයට තිත තබා මා විසින් වෙනත් රැකියාවක් සොයා ගැනීමට උත්සහ කලේ මට වයස 21දීය. ලිය කියවිලි වල රැකියාවක් කිරිමට ඔපීසියක රැකියාවකට යෑමට මා තුල නොවු සුදුසුකම් නිසා මා විසින් කිහිප විටක් ගමේ පාලිත තීන්ත බාස් සමග  ගෙවල් පින්තාරුව සදහා ගියද ඔහු විසින්  ශ්‍රමය සුරා කෑම හා පඩි නොගෙවීම හේතුවෙන් මා විසින් ගෙදරට වී අම්මා තම්බා දෙන දෙයක් කා හවසට කොල්ලන් හා පිට්ටනියට ගොස් සෙල්ලම් කර ගෙදර එන්නට කාලයක් පුරුදු වුනී.

                  මාස ගානක් රස්සාවල් සෙව්වද කිසිවක් නොලැබුන මට දිනක් තාත්තා විසින්  ඔහුගේ  දන්නා හදුනන මහත්තයෙකු හදුන්වා  දුන්නේ  ඉස්සෝ වළක වැඩ බැලිමට කැමැත්ත මා විසින් විමසමින්ය.හතේ හත වැදී එම්ටි පොකට් වී සිටි මට එය හතර මහා නිධානය පහල උනා වැනි රැකියාවක් විය.නැවතත් දින ,සති  ,මාස ඉස්සෝ වළේ ජීවිතයට යටවී ගිය නමුදු  මෙය සිල්ලර කඩේ මෙන් එපා නොවුනු රස්සාවක් වුයේ  විවිධ පලාත් වලින් පැමිණි උන් මා යටතේ වැඩ කෙරු නිසාත් හිතු සැනින් ගෙදර යෑමට,ගමන් බිමන් යෑමටත් තිබු නිදහස නිසා වෙන්න ඇතැයි මට අදටත් සිතෙනු ඇත. ඉස්සෝ වළේ රස්සාව ඉතා වගකීමෙන් කල යුතු එකක් විය....අලුතින් ඉස්සන් දැමිම,වතුර නිසි වෙලාවට කලාවට මාරු කිරිම,ඉස්සන් සදහා කෑම දැමීම ඉස්සෝ වළේ බැම්මේ රෑ ජාමෙට ටෝච් එළිය ගසාගෙන රවුමක් යෑම මා වැනි කොල්ලෙකුගේ  නිර්භිතකම හා වගකීම හෙළි වන්නක් යැයි විටක මට සිතුනි.එම හැඟීම ගැටවර සිතේ ඇති වු පිස්සු හැඟුමක් බව අදටත් මතක් කරනුයේ මුව කොණක ඇඳි සිනහවකින් යුතුවය.ඉස්සෝ වළ දකුණුපසින් තිබු ගග නිසාම කබරයින්ගෙන් හා තලගොයින්ගෙන් ඉස්සෝ පරිස්සම් කිරිම ඉතා වගකීමෙන් කල යුතු දෙයක් විය.බැරි වෙලාවත් වැඩ කරන්නන්ගේ ඇස් වසා ඉස්සෝ වළට පනින කබරයෙක් හෝ තලගොයෙක් නැවත ගොඩට එනුයේ ඉස්සෝ අස් වැන්නට ලෙසටම වින කර යැයි අපි දැන සිටියෙමු.ඒ නිසාම ඉස්සෝ වළ වටා වැටක් මෙන් අඩි 3 ක පමණ දැල් ඇදිම මගේ අදහසක් බවත් එය  ක්‍රියාත්මක කිරිමෙන්  පසු තලගොයින්,කබර පැටව් කීයක් නම් මිය පරලොව යන්නට ඇද්දැකි අදටත් කිව නොහැක.

                            කාලය ගෙවි යත්ම ඉස්සෝ වළේ රැකියාවෙන්ද මා සිත මෙන්ම කයද විඩා බර විය.යාළුවන් අතර ගැවසෙන විට කනෙන් කොනින් ඇසුනු ඉතාලි යෑමේ පිස්සුව 2005 වසර වන විට මගේ ඔළුවට වැටුනී.ඉතාලිය යනු ඩිස්නි ලන්තය වැනි සිහින ලෝකයක් යැයි මා සිතින් මවා සිටියේය. ඒ ඉතාලි සිට ආ ඉතාලි ගයාන් යෑයි එවකට අපේ ගැන්සියේ ප්‍රසිද්ධව සිටි ගයානයා අපි තුල මැවු සිහින ආකරය නිසාය. ගයානයා විසින් ලංකාවේ සිටි මාසයට  හොද හෝටල් වලින් කෑමට බිමට අපව දහා දොලොස් වතාවක් කැන්දම් යන අතර ඌ හැම විටම  ගෙවිම් කරන ලද්දේ දාහේ නෝට්ටු වලින්ය. එමෙන්ම වේටර් කොලුවාට රුපියල් 500 නෝට්ටුවක් අනිවාය. ඒ දවස් වල අපේ පොකට් මනි වත් රුපියල් දෙතුන් සියයකට වඩා නොතිබුනි.අපේ ගැන්සිය ගයානයා ඇදැහුයේ දෙයියන් මෙන්ය.ඉබේම අපි ගයානයාගේ ෆයිලට්ලා විය. කෙසේ නමුත් සැප පහසු ජීවිතයක් සොයා යෑමට මගේ සිතේ ඇතිවු මේ ඉතාලි ගමන නිසා  බෝට්ටුවක හෝ එල්ලි ඉතාලි බලා යෑමට තරම් හිත දැඩි කර ගනු ලැබුවේ තව දුරටත් ලංකාවේ ඉදිමෙන් අනාගතය නිසි ලෙස සරු කර ගැනීමට නොහැකි බව රට යන අත සමග ඉවෙන් මෙන් තේරුම්  ගිය නිසාය.නමුත් බෝට්ටුවක ඉතාලියට යෑම සදහා අම්මාත්,තාත්තාත් දැඩි ලෙස විරුද්ධ විය. එයට හේතු වුයේ බෝට්ටු වල යන මිනිස්සුන්ට අතර මගදී සිදු වන අපහසුතා,මිය යෑම්,හා අතුරුදහන් වීම එවකට සෑම දිනකම පාහේ පුවත්පත් වල සදහන් වී තිබු නිසාය. එබැවින් හෙල්මට් ක්‍රමයට හෝ ජමනීය හරහා හෝ ඉතියෝපියාව හරහා හෝ ඉතාලියට ගොඩ වීමට විශ්වාසදායක තැනක් සෙවිමට මා මෙන්ම මට හිතවත් ඉතාලි යාලු මිත්‍රයෝද වෙහෙසුනෝය. අවසානයේදී ඒ බලාපොරොත්තුව මල් ඵල ගන්වමින් ලක්ෂ දෙකක් වැනි මුල් ගෙවිමකින් ඉතාලිය බලා ඒමට හෙල්මට් ක්‍රමය ආධාරයෙන් අවස්ථාවක් හිමි කර ගැනීමට තරම් මාගේ දෛවය මට කාරුණික විය.

                   මා විසින් ඉස්සෝ වළේ රස්සාවටද තිත තබා මාසයක් මහන්සි වී සියළු කටයුතු සාර්ථකව නිම කල පසු උදා වු සුබ මොහොතින්  බණ්ඩාරනායක ගුවන් තොටුපොලෙන්  කටාර් ගුවන් සේවයට අයත් ගුවන් යානයකින් ඉතාලි බලා පිටත් විමේ දිනයට ලගා විය.මා සමග කණ්ඩායමක්ම හෙල්මට් ක්‍රමයට ඉතාලි යෑමට  සෙට් වු තවත් දහ  දෙනෙක් පමණ සිටියෝය.සියලු ආරක්ෂක තිත්පොළවල් ලබා දී තිබු පගා වල බල මහිමයෙන් කටාර් ගුවන් යානයට පය තබන්නට හැකි විය. පැය 5කට ආසන්න  කාලයක් උඩු ගුවනේ සිටි අපි කටාර් හී දෝහා ගුවන් තොටුපොලට ගොඩ බැස ඊ ලග ආරක්ෂක තිත්පොළ පැනිමට ලක ලෑස්ති විය.අපි සමග ආ දෙතුන් දෙනෙකු  අදාල ආරක්ෂක කවුළුව පහු කිරීමෙන් පසු පැමිණියේ මගේ වාරයය.දිග හුස්මක්  මුදා හැර පාස් පොත හා බෝඩින් කාඩය කවුන්ටරේ වෙත දෙන  ලදී....පාස්පොත උනන්දුවෙන් කිහිප විටක්  පරික්ෂා කෙරු පරික්ෂකවරිය මගේ මුහුණ හා පාස් පෝතේ මුහුණ සසදනු මට දැනුනද මා විසින් අහිංසක බැල්මක් ඈ වෙත හෙළන ලදි...ඊලග මිනිත්තුවේදි ඈ විසින් මගෙන් යමක් විමසු කල උත්තර බැදීමට නොහැකී වු තැන ඈ විසින් ගත් ඇමතුමකට එතැනට පැමිණියේ ලංකාවේ පොරක් හා පොලිසියේයැයි කිව හැකි ඇදුමකින් සැරසී සිටි පුද්ගලයෙකි.පාස්පොත  එහාට මෙහාට කර බැලු ලංකාවේ පොර කුප්ප බැල්මක් දමා

         "මොනාද අයිසේ තමුසෙලා කරන වැඩ.....බලනවා තමුසෙලා හොර කරලා රට යන්න දගලන දැගලිල්ල නිසා අපිට මේ රට වල ඔලුව උස්සන් වැඩ කර ගන්න බැරි හැටි,හිගා කනවලාකෝ මේ හොර වැඩ නොකර"

   

 "රස්සාවක් කරලත් ලංකාවේ මිනිස්සු හිගානොකා හිගා කන බව නොදන්න ගොබ්බයා,අම්මාපා මූ ලංකාවේ හිටියා නම් මුගේ හක්කේ දත් මෙන්ම  කෘන්තක දත්ද සොයා ගැලවීම මට එතරම් ගේමක් නොවේ යැයි සිතින් සිතුවද ,වරද මගේ වු බැවින් නිහඬව සිටි තැන ගල් ගැසුනි.අදාල ලාංකීය පොර  දිගට හරහට  දෙසන කල,මට සිතුනේ වැඩේ දෙල් දොදොල් වි යන හැඩය,හදවත උපරිමේට ගැහෙනුයේ මී ලගට කුමක් සිදුවේද යන්න ඉවෙන්වත් සිතිය නොහැකි වු නිසාය.

        ලාංකීක පොර සමග පැමිණි අනිත් පොලිසියේයැයි කිව හැකි කටාර් නිලධාරියා සමග මා පසක හිටවා ඊ ලගට අපේ කණ්ඩායමේ සිටි අනිත් උන් එක එකා  මා සිටි තැනට එවන්නට විය ,දැන් කුමක් වේද ? කටාර් හිරේ ලගින්නට සිදු වුවහොත් තම්බින්ගේ හිරි හැර වලට ලක් වන්නට සිදුවේ යැයි විටක මට සිතුනි,ගේ උකස් කර ගත් ලක්ෂ දෙක එහෙම් පිටින්ම වතුරේ ගිය බව නම් වතුර මෙන් දැන් පැහැදිලිය.අම්මාටත් තාත්තාටත් මේ දේවල් දැනුම් දීමට ක්‍රමයක් ඇත් නම්  යෙහෙකී යැයි මට සිතුනී...කාත් කවුරුවත් නොදන්න රටක පොලිසියකට අසුවී,හිර බත් කෑමට දැන් කෙසේ හෝ සිත සදා ගත යුතු යැයිද මට සිතුනි.කොපමණ අවුල් වුවත් ජීවිතේට මුහුණ දිය යුතු ශක්තිය තවමත් මා තුලින් බිඳි ගොස් නොමැත.දෛවය ගෙනා දුර මෙය නම්  "නියග කාලයක් වගේම වැසි වැටි ඵල දරණ කාලයක්ද "එන බව විටක් අම්මා කියු බව සිහිපත් වුනී...එසේනම් නියගයට මා සුදානම්ය......

-මතුසබැඳි-

63.ලතින් භාෂාවෙන් දෙවන පිරිහීම හෙවත් පොම්පේ නගරය

           මේ දවස් ටිකේම වැඩ කරන තැනින් මුහුදු ඇවිත් ඉන්න නිසා දවල් කාලෙදි වැඩ තිබුනත් රෑට එහෙමට කරන්න වැඩක් නෑ හැබැයි ඉතින් මම පාවිච්චි කරන දුරකථන සම්බන්දතාවයට  සිග්නලුත් නෑ.ෆේස්බුක් ,වයිබර් නැති නිසා  රෑට කරන්නේ හිතෙන දෙයක් ලියලා notes  වල සේව් කරලා සිග්නල් ලැබුන ගමන් බ්ලොගි ගත කරන එක.....ඉතින් මන් හිතුවා මාස දෙකකට කලින් ගිය පොම්පේ නගර සංචාරේ ගැන බාගෙට ලියපු ලිපියක් සම්පුර්ණ කරලා ඔයාල එක්ක බෙදා ගන්න.

       පොම්පේ කියද්දි හුළන් පොම්පේ මතක් වෙනවා නේද?;)

              පොම්පේ කියන්නේ නගරයක්. පොම්පේ කියන නම ගත්තොත් ලතින් භාෂාවෙන් හඳුන්වන ආකාරයට  "දෙවන පිරිහීම" යි.Thoedor Kraus  ,අනුව පොම්පේ කියන වචනයේ මූලය ප්‍රකාශයට අදාල වෙන්නේ  ඔස්කන්(oscan) භාෂාවට අනුව පහ(5) යන ඉලක්කම හදුන්වන වචනයයි. 

        පොම්පේ නගරය නාපෝලියට නුදුරින් පිහිටි කම්පානියා(campania) ප්‍රදේශයේ ලෝ දිය ගැල්මකින් වැලලී ගිය කොටසක් විදිහට හදුන්වන්න පුළුවන්.ඒ වගේම වෙසුවියස් ගිනි කන්ද(Mount Vesuvius) වේගයෙන් පිපිරී යාම නිසා පොම්පේ නගරයේ 4mත් 6mත්(13-20අඩි) අතර ප්‍රමාණයක් ගිනිකඳු අළු වලින් වැළලීලා විනාශ වෙලා තිඹිලා තියෙනවා ඒ ක්‍රි.ව. 79යේ  අගෝස්තු මසක 24 වන දිනකදී. පොම්පේ නගරය වසර 1700කටත් වඩා වැඩි කාලයක් මිනිස් ඇසෙන් වහන්ව පොළොවට වැලලිලා නැති වෙලා තමා තිබිලා තියෙන්නේ.1748 පටන් ගත් කැනීම් වලින් නැවත පොම්පේ නගරය මතු කර ගන්න සමත් වෙලා තියෙනවා. ඒ කැනිම් වලින් පස්සේ පොම්පේ නගරය ගැන ඉතාමත් විශේෂවුත් වැදගත් වුත් තොරතුරු රාශියක් හෙළි වෙන්න පටන් ගන්නවා.

         භූගෝල විද්‍යාවට අනුව ගරා වැටුන පොම්පේ නගරය පිහිටලා තියෙන්නේ  ඛණ්ඩාංක 40° 45°ණ් 14°29'10°E ලෙසයි.  වෙසුවියස් ගිනිකන්දේ ඉදලා  8kmක් දුරින් තමා පොම්පේ නගරය පිහිටලා තියෙන්නේ. පොම්පේ නගරය කම්පානියා නම් කලාපයේ අක්කර 163ක විශාල භූමි ප්‍රමාණයක් ආවරණය කරනවා. 

           ක්‍රි.ව. 1වන සියවස වන විට  වෙසුවියස් කන්ද අසළ පිහිටි තවත් එක් විශාල නගරයක් විදිහට මේ පොම්පේ නගරය හදුන්වලා තියෙනවා. මෙම කළාපයේ කෘෂිකාර්මික කටයුතු වලින් සැළකිය යුතු ජනගහනයක් ජීවත් වෙනවා. අවාසනාවන්ත ලෙස ක්‍රි.ව. 79දී වු පිපිරීමට මේ හැමෝටම පාහේ  මුහුණ දිලා තියෙනවා.  වෙසුවියස් වෙතින් ගලපු  ලෝ දිය ගඟ 10kmක් දක්වා පැතිරීම නිසා නිවෙස් වල ආරක්ෂාකාරීව හිටිය මිනිසුන්ගේ පවා ජිවිත අහිමි වෙලා තියෙනවා. 2010 අවුරුද්දෙදි කරන ලද පරීක්ෂණ වලින් ඔප්පු වී තිබෙන්නේ අවම 259°C යටතේ වෙසුවියස් කන්ද පිපිරීමට  ලක් වුන නිසා ජීවිත බොහෝමයක් බිලිවුන බවයි.

        මේ අතර පොම්පේ නගරය වසර 250කට අධික කාලයේ පටන් ඉතාලියට පැමිණෙන විදේශිකයන් අතර ජනප්‍රිය වු ප්‍රදේශයෙකි. වසරකට මිලියන2.6ක විදේශිකයන් මෙය නැරඹීමට පැමිනේ. මෙය ඉතාලියේ දැනට පවතින අති විශාලතම සංචාරක කලාපය ලෙස නම් කරලා තියෙනවා. මෙහි විශාල කොටසක් වන Vesuvius National Park, UNESCO සංවිධානය විසින් World Heritage Sit එකක් ලෙස 1977දි ප්‍රකාශයට පත් කරනවා.

රයිට් විකීපීඩියා එකේ තියෙන්නේ ඔහොම විස්තරයක්......

         පොම්පේ නගරය එක්ක වෙලි තියෙන මිථයා කතා එකතුවක් තියෙනවා...ඔය ඉදලා හිටලා මන් බලා ගන්න ආච්චි එක්ක කතා බහකට වැටුනම තමා මේ දේවල් අහ ගත්තේ ඒවා හරිම රසමුසු කතා.....ඔය පොම්පේ නගරය කියන්නේ  වැරදි විදිහට ලිංගිකව හැසුරුනු ජරග්‍රහණයක් හිටිය නගරයක්ලු මේ නගරයේ මිනිස්සු සුනඛයින්,බළලුන් හා අශ්වයන් වැනි සතුන් සමග ලිංගිකව එකතු වෙලා තියෙනවලු...ඒ වගේම ඔය අපි දන්න හර්කියුලිස්,සීනා වගේ ජන කතා වල ඉන්න මිනිස් හිස උරුම අශ්ව මිනිස්සුන් මේ නගරයේ ආරම්භක උපත ලැබු බවට විශ්වාසයකුත් තියෙනවා.... ඒ වගේම පිරිමි අයගේ ලිංග්‍රේන්දය වාසනාවේ සංකේතයක් ලෙස මේ නගරයේ මිනිස්සු පිළි ගන්නවා...ඝන වෙච්ච ලෝ දිය කැබලි වලින් හදන විසිතුරු භාණ්ඩ අතර මේ ලිංග්‍රේන්ද  ප්‍රධාන තැනක් උසුලනවා. :p

                  වයින් වලින් මත් වුන මිනිසුන්ගේ,අසෝබන හැසිරිම් නිසා වෙසුවියස් අධිපති දෙවියන්ගේ කෝපය පිට කිරිමක් වශයෙන් ඔය ලෝ දිය පොම්පේ නගරය වෙත මුදා හැරලා තියෙන බවට මිථයා විශ්වාසයක් පැරණි මිනිසුන් අතර තියෙනවලු ..එවකට නැව් මගින් වෙරළට ඇවිත් පොම්පේ නගරයේ කුඩාරම්ලාගෙන හිටිය කතෝලික නැවියෙක් දෙව්මව්ගේ සුරුවමක් තියලා යාච්ඤා කරලා තියෙනවා ලෝ දිය අදාල කුඩාරම් වලින් ඔබ්බට නතර කලහොත් ඔහු විසින් දෙව්මැදුරක් එතැන නිර්මාණය කරනවා කියලා....එහි ප්‍රතිඵලයක් විදිහට අදාල කූඩාරම් වලට ඔබ්බෙන් ලෝදිය පහර ඝනීබවනය  වෙලා...නාවිකයාගේ පොරොන්දුව මත පොම්පේ නගරයේ ඉතා ප්‍රචිලිත දෙව්මැදුරක් නිර්මාරණ කරලා තිබෙනවා....දෙව්මැදුරට ඇතුල්විමේ දොරටුවට වම් පස ඇති කුඩා කටුගෙයි නාවිකයාගේ පැමිනිම පිළිබද පුර්ණ විස්තරයක් හා ඔහුගේ නැව පිළිබඳ දැන ගන්නට,බලා ගන්නට පුළුවන් කමක් තියෙනවා...ඉතාමත් අගනා අවස්ථාව ලෙස හදුන්නන්න පුළුවන් වනුගේ විදුලි සෝපානමක් මගින් සීනු කූඩුවේ මුදුනට  යෑමට හැකි වීම හා එහිදි මුහුදේ පිහිටිම, පොම්පේ නගරයේ නටබුන් හා වෙසුවියස් පිහිටිම ඕනෑම කෙනෙකුට සරළව මනාව අවබෝධ කර ගන්නට හැකි වීමය.

ප.ලි. පොම්පේ නගරයේ පස ඉතාමත් සරුසාර බැවින් දෙහි සහා දොඩම් අදාල කාල වලදි ඉහළ ඵලදාවක් ලබා දෙයි එමෙන්ම "ලෙමන් චෙල්ලෝ" නැමති මදයසාරද මෙහි ඉතාමත් ප්‍රචලිතය.. පොම්පේ නගරය නැරඹිමට පැමිණෙන සංචාරකයින් බොහෝ දෙනා මතක සටහන් විදිහට "ලෙමන් චෙල්ලෝ" බෝතලයක් රැගෙන යාම කාටත් රහසක් නොවන කරුණකි...එමෙන්ම ලෝදිය ඝන වි විවිධ වර්ණ වලින් යුත් පාෂාණ වර්ගද මෙහි විකිණිමට ඇත ...එමෙන්ම විවිද පාෂාණ කොටස් වලින් තනන ලද විසිතුරු භාණ්ඩ විදේශිකයින්ගේ මෙන්ම දේශිකයන්ගේ මන ඇද බැද තබා ගනි...පහත රූපයේ ඇත්තේ එවැනි භාණ්ඩය...(ඉතාමත් විමසිල්ලෙන් බලන්න)

          

(1)

(2)

(3)

(4)

(5)

මේ මව දුටු මා විසින් ඒ වෙලේ ඇමුණු අකුරු පෙලක්

දරුවෙකු කුස හොවාගෙන ....

විලිරුදාවක් නොලඳ ඇය.....

ලෝ දිය ගලා ආ නුවරින් .....

නූපන් කළලයට.........

උපන් ආදරෙන් ........

බිම හොවාගෙන .........

රැක ගන්නට වෙර දැරූ .....

අප්‍රමාණ සෙනෙහස.......

වචනයේ පරිසමාර්ථ අර්ථයෙන්ම....

අම්මා නම් උතුම් නාමයෙන් ......

පිදුම් ලද උතුම් ගැහැණියයි.....

මගේ හදවතේ හැමදාම නුඹ........

_____ශානු______

(6)

(1)ලෝදිය පහරට යට වු සුනඛයෙකු
(2) (3) (4)කැනීම් වලින් සොයා ගන්න ලද මැටි බඳුන් සුරක්ෂිතව ප්‍රදර්ශනය කරන අයුරු
(5) ගැබිනි මවක් තම දරුවා රැක ගැනිමට මුනින් වැටි සිටියදි ලෝ දිය පහරට අසු වු අයුරු
(6) ලෝදියට අසු වු නිදා සිටි මිනිසුන්

ප.ලි.ලෙමන් චෙල්ලෝ "ලිමොන් චෙල්ලෝ" ලෙස නිවැරදි විය යුතුය.

62.රටා මවන තරු කැට මැද හිද ලියා තබමි

දෙතොල් විල මත

මදහසක් වී පිපෙන්න 

කොපුල් තල සිබ සුසුම් උණුහුම විදින්න

විසල් ලොව පෙරසේම අසිරිය දකින්න

දිනක් ඒවිද ආයෙමත් මට කියන්න

 නන්නාදුනන ඇස් දෙකක් එකපාරම හමුවුන අතීතයේ දවසක්....

හරියට සංසාරේ පතාගෙන ආවා වගේ ලෝකේ කොන් දෙකක ඉදන් එක නගරයකදි සිදු වෙච්ච හමුවීමක්.......

කවදාවත් නොහිතපු විදිහක්.....

වෙලාවකට පුදුමත් හිතෙනවා මට නම්.....

එකම එක බැල්මකට පස්සේ හිත ඔය නෙතම හෙව්ව කාලයක්.......

කොහොම විස්තර කරන්නද මට කවදාවත්ම නොතේරුන මොහොතක්.......

ඒත් මගේ හැම බැල්මකම තිබුනේ ආදරේ නම් ඒ ආදරේ පරදන්න පුළුවන් තරමට ඒ ඇස් දෙකෙත් තිබුන ආදරයක්......

යාළුවෝ රංචුවක් ඇතුලේ මන් ඒ මුණ හෙව්ව දවසක්........

හොයලා හෙම්බත් වෙන අන්තීම තප්පරේදි ඒ මුණ දකිද්දි මට හිතුන සිතුවිල්ලක්..........

නියගයකට ඉරි තලා ගිය කාෂ්ඨක පොළොවකට මහා සිසිලක් ලැබෙන්න වැහි බිංදු එක දෙක වැටෙනවා වගේ පට්ටම හැගීමක්.........

මේ ආදරේද මන් හිතෙන් අහපු හැම වෙලාවේම  ඒ ආදරයමැයි හදවතින් දුන්න රිද්මයක්........

 නොකිව්ව ආදරයක් කොහොම නම් අයිතියට නතු කර ගන්නද කියලා මගේ හිත බය උන කාලයක්....

දින එක ,දෙක ගෙවිලා යද්දි නොදැනීම අපි හොඳ යාළුවෝ වුන කාලපරාසයක්....

දවසින් දවස නීරස වෙලා තිබුනු හිස් හිත මතට මොකක්දෝ මහා බරක්.......

ඒත් කොහොම තේරුම් බේරුම් කර ගන්නද කියා නොතේරුම් කමක්....

මම හිනා උනේ ඒ හිත නිසා ඒ කවට කම් අදටත් මට අමතක නොවන අමරණිය මතකයක්.........

ආදරේවත් නොකියලා තිබ්බ හැන්දෑවක්....

ලස්සනම ලස්සන කහ පාට මාර මල් පිරිච්ච දෙනෝ දාහක් ගැවසෙන  මාර ගස් සෙවනක්.......

හදවතේ රිද්මය වැඩි කරපු මට මගේම කියලා දැනිච්ච පලමු හාදුව වම් කම්මුල මත සනිටුහන් කරපු මොහොතක්..........

කම්මුල දිගේ ඇදිගෙන ගිය පුංචි දෙදුරුම් තරංගය හදවත දෙදුරු මොහොතක්........

මුළු ලෝකෙම මට අමතක වෙලා ගිය කාල තත්පරයක්......

ආයෙමත් ඒවිද මම හිතනවා  නිහඬව තවමත්.....

ආල වදනින් මගේ හිත සුව කරන්න

තාල නගමින් මිහිරි ගී වැල් ගයන්න

සේල යහනේ වරු ගනන් නිදි වරන්න

දිනක් ඒවිද ආයෙමත් මට කියන්න

අහිංසක ආදරේක ආරම්භයක්....

ටික,ටික කිට්ටු වෙලා මහා ගොඩක් ආදරය කරපු ආදරවන්තයෝ දෙන්නෙක්....

පුංචි දේවල් වලට හිත රිදව ගත්තම ලං කරගෙන ජිවිතේ කියා දුන්න ඔය හිත ඇත්තමයි හිතෙනවා මට ඒ දවස්වල අගේ නැති උනාද කියලත්....

තරහා ගිහින් කියවද්දි ඒ විසල් උරහිස් මත තද කරගෙන තරහා නිවෙනකම් අත නොහැරපු මොහොතක්,තවම මතකයි අදටත්......

හීනියට කෙදිරි ගානකොට "අනිත් අයට ලං වෙන්න එපා "කියලා මේ මුරණ්ඩු හිත කලේම ඒ දේම කියලා මතකයක්.....

දවසක් මුරණ්ඩුකමට ගහපු කම්මුල් පාරක් වෙනුවෙන් සිය දහස් වතාවක් ඔයාගේ කම්මුලට ඔයාගේ අතින්ම ගහ ගත්ත පපු කුහර පැලෙන්න තිබ්බ ආදරයක්......

එදා දවසම  ඔය ඇස් වලින් කඩා හැලුණු කඳුළු වල ගැගීම් වල බර මේ හිතට ටොන් ගනන් දැනුන මොහොතක්.....

ආයෙමත් ඒවිද මම හිතනවා  නිහඬව තවමත්.....

ලගම රැදෙමින් 

කඳුළු හසරැල් විදින්න

රසම රස බත් කටක් ආයෙත් කවන්න

හුරුපුරුදු ලෙස ඔබේ තුරුලේ වෙලෙන්න

 දිනක් ඒවිද ආයෙමත් මට කියන්න

දුක,සැප එකා මෙන් විද දරාගෙන ගිය ගමනක්.............

මුලු ලෝකෙම අමතක කරලා අපි,අපි වෙනුවෙන් කැපවුන දවස් තිබුන කාලයක්....

හැම දවසකම මම ජිවත් කරවපු කවදාවත් ලබලා නොතිබුන,අදටත් නොලබපු පුදුමාකාර සතුටක්......

හැමදාම ලගින් ඉදන් වෙන් වෙන්න උන හැම මොහොතකම නලලත මත තැබුව හාදුවක උණුසුමක්.....

හැමදාම මගේ බත් මුල ක්ලාස් එකේ කෙරවලකට ගිහින් පුංචි බත් කටවල් කවා ගත්ත ඒ සුන්දර දවස් මහා ගොඩක්.......

බත් කටවල් පුංචි උනත් ඒවල තිබුන ආදරේ,කරුණාව අම්මගේ ආදරේට,කරුණාවට සම උනා යැයි යලි,යලිත් අදටත් නෙත තෙත්වෙන මොහොතක්......

"වෙන එකෙකුට කියලා බත් කවා ගත්තොත්, උගේ අතත් කඩලා ,මගේ කටත් තලනවයි "කිව්ව අහිංසක

 දඩබ්බර හිනාවක්.....

තවමත් පුරුදු ගතියක් හදවතට දැනෙන ඒ අතීත සුවදේ රැදිලා මොහොතකට කෙඳිරි ගා නතර උන හදවතේ ගැස්මක්......

එකම එක වරක් ඒ තුරුලේ එකම උණුසුම් හුස්මක සුව විදලා මේ පෙනහළු වලට හුස්ම උනන්නේ නැතිව ගියත් කමක් නැතැයි සිතෙන තරම් ප්‍රේමයක්......  

මුදා හරින්නට දහසකුත් සිතුවිලි උඩු ගුවන වෙත සුසුම්ලන පපු තලය මත වැටුනු විලංගුවක්.........

යදම් බිදගෙන දිනක නුඹට දැක්මට ලියා තබන මුරණ්ඩු පන්හිඳක්.....

මිය යන්න පණ අදින  හදවතේ කොනක හිද හිතමි නුඹ ගැන තවම ලෝකයට හොරැහින් මොහොතක්........

හිත යටින් පැතුම් පතමින් සංසාරේ දවසක ආයෙමත් හමු වෙලා ආදරේ සුව විදින මොහොතක්..........

ඒවිද මම හිතනවා  නිහඬව තවමත්.....

හැමදාම හවසට තරු බලන්න පුළුවන් ඉසව්වක, තරුවලට කතා කරපු හිතත් එක්ක mp3 එකෙන් අහපු කසුන් කල්හාරගේ මේ ගීතය වෙනුවෙන් ලියා තබමි.

61.කලාමැදිරියකගෙන් ගොට්ටන්ට කවි පහරක්

රටක් ඇත ,නම සිරිලකය

 රජෙක් ඇත හිටියේ ඔහු නමටය

 රාජ ශ්‍රිය පෙන්නා  මහජන මුදලට විද්දේය

 සිරිලකේ දැන්  ඇති සිරියක් නැතුවාය

ගව මඩුවක් ඇත වතුර තටාකයක් මැද පිහිටා

හොද,හොද රට හරක්  ඇත එහි ආසන මත හිදවා

වැඩකට නැත මුන්ගේ  ගොං ප්ලෑන් මිස

රට වැසියන් අවධානමේ මේ ගොං  චුං දැක

වතුර නැතුව  ජල විදුලිය විසන්ධිය

නොරොච්චෝලේ ඇටවු කෙහෙල් මලේ මුදලුත් වතුරේය

මහජන මුදල් වලටම කෑදර වී උන් නිකමෝය

විදුලි දේවිට  කල හැකි ඉට්ටක් දැන් නැතුවාද?

අසරණ මිනිසුන්ගේ බත් පතටම වැට් බර දුන් ගොට්ටෝය

රග්බි,රේස් තබමින් ජය පැන් බිව්වෝය

හාල් මැස්සා වැට් බරටම ගඳ ගැසුවේය

අවුඩි,රේස් කාර් වැට් නිදහස් වී මෙරටට  වැඩියේය

නියගය කිය ,කියා ටීවි චැනල් තලු මැරුවේය

වැව් සුද්දය ගම් වල කරනට පෙල ගැසුනේය

අසරණයන්ගේ ශ්‍රම ශක්තිය සුරා කෑවෝය

තුන්දහේ සලාකෙට අසරණයෝ දහඩිය හෙලුවෝය

ආදියේ අපි පරංගි පරදා මෙරටට නිදහස හිමි කෙරුවේය

රට එක්සේසත් කර  රට ගොඩ නැගුමට උර දුන්නේය

වහල්කමින් මිදිලා නිදහස් සුව වින්දෝය

දුකට කරුණ රටේ උන්ට,දුබලයාට වහලුන් වන්නට  සිදු විමය

මුහුදු හතෙන් එහා ඉදන් සිංහල ලේ රත් වන්නේ

කවියක් ලියා කල හැකි දෙයක් නැති බව මා දන්නේ

කල හැකි දෙයක් නැති කල මේ ලෙස කෙටුවේ

අපිට තියෙන කැක්කුම ඇයි?රට ඇතුලේ උන් හට නැත්තේ

කට කැපුවත්,අත කැපුවත් කිවයුතුදේ ලිය යුතුවේ

සිගිති චුං නවතා බලධාරින්ගේ ඇස් ඇරියන්නේ

අසරණ මිනිසුන්ගේ කඳුළු වල බර දැනියන්නේ

පුටුවට පොර නොකා  රටට සෙතක් කරනට බලපන්නේ

තිස්තුන්කෝටියක් දෙවිවරු ඇතැයි සිතනා  ලක් වැසියෙනි අනේ

එක දෙවි කෙනෙකුට නොහැකිද  මේ අවනඩු ටික විසදන්න අනේ

පඩුපුල් ආසනේ රත්වි නැතිද කියා සිතේ අනේ

සක්‍ර දෙවියොත් රජ සමගින් ජය පැන් බොනවාද සැකයි අනේ...

දෙවිවරුනට කල හැක්කක් නොමැත ඉතින්

එකතු වෙයන් ලක්මවකගේ දරුවෝ ලෙසින්

බැඳපන් පවුරු හිකනැලයන්ගේ උරහිස් උඩින්

අනාගතේ වෙනුවෙන්වත් හරි තීරණ දැන්වත් ගනිව් නිතින්

____ශානු_____

60.ලස්සන වීමේ රහස් මංජුසාව-2- බස්සිගේ පස්ස අහිමි විම

බස්සි විසින් මීට මාස තුනකට ඉහතදි ලියපු ලස්සන වීමේ රහස් මංජුසාව.මේ සුදු කිඹුලිටයි, සුදු ගෙඹි අයියටයි අපහස කෙරු  ලස්සන වීමේ රහස් මංජුසාවේ ඇත්ත කතාව ලියන්න හිතුවේ...බස්සි විසින් කූට ලෙස මංජුසාව මත්තල ගුවන් මගින් විදේශ රට වලට විකුණා ඩොලර් මිලියන ගණන් හම්බ කරන බවටත්  එහි ප්‍රථිපලයක් ලෙස බොහෝ දෙනෙකුට වටිනා කියන වස්තුවක් අහිමි වන බවත් ලැබුනු විශ්වාසදායි ඔත්තුවක් සැපයු හෙට අනිද්දට අපේ සිහින කුමාරිගේ අත ගන්න ඉන්න වර්ණ පාට කරන මළකඩ මොට්ට ඉදිකට්ටාගෙනි.....

                     ඇත්ත වශයෙන්ම සිදු උයේ මෙයය .කාලයක සිට ගෙම්බා නොහොත් ඉවාන් යෑයි ආරූඩ නාමයෙන් පෙනි සිටින්නා  රාජ කුමාරිකාවගෙන් ලද ශාපයක් හේතු කොට ගෙන ගෙම්බෙක් වු බව නොදන්නා අය වෙත මතක් කර සිටිමි...ඉතින් ඔන්න රෑ තිස්සේ ඇහෑ රබර් බෝල වගේ එහෙට මෙහෙට බම්ෆ් කරන පණු කිරිල්ලි බස්සි රෑට හෙම කාලා පහල ඇල ලග අත්තක ඉදන් බෙලෙක් කට හඬ අවදිකරමින්  මාතර පැත්තේ හිටිය තම පෙම්බර බසු කුරුල්ලාට මෙහෙම කියනවලු

පෙම්බර කුමරාණෙනි නුඹ නැති හද පානේ

ඉන්න බෑ මට මදුරුවෝ තල,තල

පියාඹන්න කම්මැලී මට-මහත වැඩී මම

කොහෙන් හෝ රැගෙන වර මට කෙට්ටු වී දිවි ගෙවන්න 

ඕබිට්‍රැක් යන්ත්‍රයක්....

 ඉහික් .....ඉහික්......

ඔන්න අන්තීම හරිය හොටු පෙරාගෙන

පෙයිම්බල කුමලානෙනිනිනිනි....ඉහික්..ලුබ ලැති හල ප්‍රැනේ හයියෝ ......

අන්න ඔය සීන් එක දැක්ක නෙළුම් මලක් යට හිටිය ගෙම්බෙක් නෙළුම් පෙති දෙකකින් කනට ඇඹ ගහන් හිටියත් නෙළුම් පෙති පලාන  කනට වැටුන බෙලෙක් හඩ නිසා  දුක හිතිලා මෙන්න මෙහෙම ඇහැව්වලු...

කුමටද බස්සියේ කඳුලු සලන්නේ හේතුව මම දනිමි

මන් උබේ යාළුව කිව මැන නුඹේ දුක 

අහගෙන මම ඉන්නම්

උම්මා එකක් දී මා කුමරෙකු කර මැන

ඉන්පසු මා 

උඹ හට 

මෙහෙවර කර ලන්නම්

උඹේ බසු පැටව් ටික

නාවලා, කවලා.....පොවලා

මා රැක ගෙදර දොරේ වැඩ කරලන්නම්

ඔන්න  මේ පණු බස්සිගේ මීටරය පෙෂර් මීටරේ වගේ, විදුලිය ගන්න කල්පිටියේ හයි කරලා තියෙන  හුළං පෙති වගේ කැරකෙන්න ගත්තා...බස්සිට ඕන උනා  ගෙම්බව රවට්ටලා  කෙට්ටුවෙන විදිහක් හොයා ගන්න.....බස්සි ගෙම්බට මෙහෙම කිව්වලු

"අනේ කිරි සුදු ගෙඹි අයියේ මට කෙට්ටු වෙන්න ක්‍රමයක් තියෙනවා නම් කියන්න,මම උම්මා එකට දෙකක් දෙන්නම් "

ගෙම්බත් අත ලගටම ආව වාසනාවට පයින් නොගහා

"හරි එහෙනම් හෙට උදැහැනක්ම මේ පැත්තේ එමුකෝ මං උදව් කොරන්නම් "

"එහෙම කියන්න එපා කිරි සුදු ගෙඹි අයියේ මගේ සන්ග්ලාස් දෙක හදන්ඩ දිලා ඉර එළියත් වැඩි නිසා 

 උදේට පියාඹන්න අමාරුයි දැන් මොකුත් කරන්න බැරිද"

"මේකයි බස්සි නංගි ඔය විස්තරේ දන්නේ අර  ලාආආආආආආආස්සන චීස් බෝලේ වගේ ඉන්න කිඹුල් කුමාරි,මොකද ඒ අය කුමාරිකාවන් එක්ක සම්බන්දතා වැඩි නිසා ඔය කෙට්ටු විමට ගන්න බෙහෙත්,මන්ත්‍රයන්ත්‍ර ගුරුකම් නොදන්නවා වෙන්න බෑ..ඉතින් මට දවස් බාගයක්වත් යයි ඔය කිඹුල් කුමාරිව හොයා ගන්න මොකද එයා ඔය ෂෙඩුල් එකකටනේ රාජකාරි කරන්නේ,ඉතින් ඔය ඇලේ වංගුවේ   ගොළුබෙලි බාර් එකට  එන්නේ රෑ 12 පහු උනාම ...කිබුලි ,අර ඉස්සර දිලිසි දිලිසි හිටිය  ඉදිකට්ටා පාසී බියර් බිබි පුරාජේරු ගහලා ඉවර වෙද්දි පාන්දර වෙනවා ....ඉදිකට්ටත් පුරාජේරු පප්පා මේ අහපන් බස්සි නංගි ඔන්න ඕකා මොට්ට උනෙත් ඔය බාර් එකෙන් බීලා වැඩි වෙලා  හික්... හික් ...හික් ....ගාපු ගෙම්බා දිව එලියට දික් කරලා අවට ගමක හිටපු පත්තරේ කියලා ගොයම් මැස්සෙක් එතනින් පියාඹනවා දැකලා අල්ල ගෙන  රස කර කර තලු මැරුවා...

"අනේ බුදු බව අත් වෙන්ඩ ගෙඹි කිරි සුදු අයියා මන් මේ අත්තෙම  වහලා ඉන්නම් මට ඔය කෙට්ටු වෙන සීන් එක හොයලා දෙන්න"

"රයිට්  එහෙනම් නංගිගේ කැමැත්තක් හැබැයි ඉතින් පරිස්සමින් ඉන්න මොකද ඩෙංගු මදුරුවෝ මේ හරියේ වැහි වැහැලා  ටික දොහකට කලින් මාත් ගෙඹු ඉස්පිරිතාලේ  ලැග්ගා,ඩෙංගු හැදිලා මැරෙනවා හොදයි නංගි රජයේ හොස්පිටල් වල  මැරි මැරි ඉපදෙනවට වඩා එහෙනම් කතා ඇති මන් ගියා ටටාස්"

කියපු ගෙඹි නෙලුම් කොළයක් උඩ තිබ්බ වයිබර් මාර්ක් එකේ ට්‍රේල් බයික් එක වට දෙක තුනක් කරකවලා ගිය ආත්මේ කුංෆු අජිත්ව මතක් කරන් කිඹුල් කුමරි හොයන් බාර් එකට ගියා.

රෑ දොලහ  පහු උනාම ඔන්න මං කිඹුල් කුමාරි,මළකඩ මොට ඉදිකට්ටයි  වයිබර් ෆෙරාරියකින් ඇවිත් බැහැලා හැමෝටම චාව්.... චාව්.... කිය කිය ඇවිත් බාර් එකේ ඉද ගත්තා ටික වෙලාවකින්  මං  කිඹුලි කිරි මැටි ෆුල් එකේ එහෙට මෙහෙට පිනද්දි ඉදිකට්ටා  පාසී බියර් බිගෙන බීගෙන ගියා....ගෙම්බා කිඹුලිට කිට්ටු වෙලා මෙහෙම කිව්වා 

"කිඹුල් කුමාරි ආයුබෝවන්ට"

දෙකක් වනන් හිටිය කිඹුලි 

"ආ ගෙම්බා මචන්  කොහොමද ? නාමු වරෙන් වරෙන්...."

ගෙම්බා නානවට වඩා බය වෙලා හිටියේ මං කිඹුලිගේ දත්වලට කමක් නෑ ඉතින් ඉතින් මම කතාව ආරම්භ කරා

ගෙම්බා තමාගේ කතාව ආරම්භ කරා.

" මේකයි කිඹුල් කුමාරි, අපේ කදුරු ගහේ බස්සි එකීට දැන් ගහේ බෙනේටවත් රිංග ගන්න බෑලු එච්චරට මහත් වෙලා"

"හෙහ්...හෙහ්..... එහෙනම් මස් ටික රසට ඇති නේ ගෙම්බෝ ....."

"ඔව් ...ඔව්... කිඹුල් කුමරි ඉස්ටු වලට පංකාදුයි....ඒත් කකුල් නම් කැහැටුයි....පච්චාත් ගාතත් හුලන් ගිය බැලුන් වගේ"

හු.....හු....හෙහ්...හෙහ්.....හිකිස්....හිකිස්......

(ගෙම්බා,ඉදිකට්ටා මං කිඹුලි දිගට හරහට හිනා උනා)

ගෙම්බා නැවතත්,,,,,

"ඉතින් කිඹුල් කුමාරි ,බස්සිට මං  කෙට්ටු වෙන බෙහෙතක් සැට් කලොත් ඒකී උම්මා එකක් දිලා මාව රාජ කුමාරයෙක් කරන්න පොරොන්දු උනා"

"මොකක් උඹට රාජ කුමාරයෙක් වෙන්න ඕනා නම් මේ ඉදිකට්ටා ගෙන් උම්මා එකක් ගනින් ඔච්චර මහන්සි නොවි"

"චික්කේයියා," ගෙම්බගේ මුණ රතු වුනි.

"හුටා සොරි ගෙඹි මචෝ මට සීන් එක අවුට් ගියා, මන් උම්මා එකක් දෙන්නද "

මගේ දත් සැට් එකට බය උන ගෙම්බා...

"මේකනේ කිඹුල් කුමාරි ඔය බස්සි  කැලණි රාජ සභාවේ රාජ කිරිල්ලියක්ලුනේ අනික රාජ කුමාරියකගේ තොත්තුවකටලු මන් කුමාරයෙක් වෙන්නේ"

"ඈ ගෙම්බෝ එකීයි මායි එක රජ ඉස්කෝලේ ගියේ"

"අනේ ගැත්තාට අනුකම්පා කරලා උදව් කරන්න කිඹුල් කුමාරි"

"හරි "" දැන් උඹ යමන් මම 10 වෙද්දි උඹේ ගේ ලගට එන්නම්"

එසේය ටටාස් කියලා ගෙම්බා  වයිබර් ට්‍රේල් බයික් එකේ ගෙදර ආවා

--------------------------------------------------

උදේ පාන්දර මං කිඹුලි විස්තර සියල්ල අතේ අරන් ගේ ලගට යද්දි ගෙම්බයි,පණු බතල බස්සි ඉන්නවා.....වයිබර් ෆෙරාරියෙන් බැස්ස මං 

"හලෝ මතන්ලා"  කිව්වම

බොහොම සාවදානව ගෙම්බයි,පණු බස්සි ආචාර කරලා මං දිග ඇර ගත්ත මැප් එකේ විස්තරේට ඇහුම් කන් දුන්නා

රයිට් එහෙනම් මෙහෙමයි සීන් එක.....

ඔය කළු සහ සුදු මිටියාවතේ ඉන්නවා කොයිල් කුමාරි කියලා ඉස්සර වයසක පෙනුමෙන් හිටිය  දැන් තරුණ ලෙසට පේන කුමාරියක්  ඉස්සර  බතල අලේ වගේ හිටිය දැන්නම් වී කරල වගේ ලස්සන පැහැපත් කුමාරි .හම්මේ ඉටිම් ඔය වෙනස්ට හේතුව පොඩි බෙහෙත් මංජුසාවක්ලු..මෙයා පොඩි හිනාවක් දැම්මොත් ආලෝක වර්ෂ ගානකට දීප්තිය ගිහින් වල්ගා තරු කුඩු පට්ටම් වන බව තමා පොත පතේ පවා සදහන් වෙලා තියෙන්නේ .......ඉතින් මෙන්න මෙයා ගාව තියෙනවා කෙට්ටු වීමේ රහස් මංජුසාව ඒක ගන්න එක නම් හරි අවදානම් බස්සියෝ ...මොකද එහෙමට එකෙක්ට දුන්නොත් මිසක් බොරු බෙහෙත් වට්ටෝරු ලියලා දිලා බොහෝ ඈයෝ හරිම අකරතැබ්බ වලට පත් උනාලු .කෙටියෙන්ම කියනවා නම් ඒ පලාතේ මේ කොයිල් කුමාරිට බර්මියුඩා ත්‍රිකෝණේ කියලා විරුද්ධ නාමයකුත් පට බැදිලා තියෙනවලු.අන්න ඒ නිසා පරිස්සමින් තමා මේ මිටියාවතට ඇතුල් වෙන්න ඕනා......මෙන්න මැප් එක හැබැයි මේ ගෙම්බගේ පොරොන්දුව ඉෂ්ඨ කරන්න මත තියා ගනින් බස්සි නැත්තම් ඉතින් දන්නවනේ"

බොහොම කපටි යටහත් පහත් බවක් පෙන්නල

"කෙට්ටු වෙන්න ඇත්නම් බර්මියුඩා ත්‍රිකෝණෙට නෙවේ මරියානා ආගාදෙට හරි පනින්න මන් බය නෑ "

කියපු බස්සි මැප් එක අරන් අලුත හදපු සන්ග්ලාස් දෙකත් දාගෙන කුලියට ගත්ත වයිබර් යානාවේ නැගලා කොයිල් කුමාරි හොයන් ගියාලු........

ඊට පස්සේ සිද්ධ වෙච්ච දේවල් ගැන නම් දන්නේ බස්සි කොයිල් කුමාරි තමා හැබැයි කොයිල් කුමාරි වයිබර් රාජ ඔත්තු සේවේ නම්බරේකින් මට කතා කරලා කිව්වේ 

"කිඹුලි මම අර බස්සියට අඹරලා තිබ්බා හොද ගුලියක් ආයේ නැති වෙන්ඩ "කියලා විතරයි..

ඔන්න දවස් හතර පහකින් විතර මම ගෙම්බා බලන්න යද්දි ගෙම්බා නෙළුම් කොළයක් උඩ අඬ අඬ  ඉන්නව...

"මොකද ගෙම්බෝ"

"අනී බලන්න කිඹුල් කුමාරි අර පණු බස්සි ගියා ගියාමයි ආයේ හතර මායිමට ආවේ නෑ"

"ඩෝන්ට් වොරි ගෙම්බා ,නැගපන් මගේ නහයට අපි යම් බස්සි හොයලා දෙකක් අනින්න....කියලා ...ගෙම්බවත් කැටුව බස්සිගේ නවතැන තිබුන කඳුරු ගහා ලගට කිට්ටු කලා, කවුරුත් පේන්ඩ හිටියේ නෑ... පඳුරු ඇතුලෙන් පැපරාසි ඇනෝවෙක් හොම්බ දිග කැමරාවක් අරන් දුවනවා මගේ වම් ඇහැට ග්‍රහනය උනා...ඒත් මොකක්ද සීන් කෝන් එක කියලා වටහා ගන්න බැරුව අපි දෙන්නත් එක්ක කඳුරු ගහේ බෙනේට කිට්ටු කලා.....ඉහික් ඉහික් බසී ඇද උඩ ඉදන් දිය ඇල්ල වගේ කඳුළු සලනවා මේ ගිනි ගහන අවුවේ .....

හිත උණු උනා බස්සිගේ තත්වේ දැකලා....

ගෙම්බා තේ කහට හදන්න වතුර ඩිංගක් තිබ්බා මන් බස්සි එක්ක කතා කලේ හිත හදන්න ....

"මොකද බස්සි උනේ"

" බලන්න කිඹුලියේ මන් ලෝකයට මුණ දෙන්නේ කොහොමද කියන්න අනේ" වනේ  චප්පෙකුටවත් මේම දෙයක් වෙන්න එපා හයියෝ......."

"හරි...හරි වෙච්ච දේ කියපන්කෝ"

"ටිකක් ලගට එන්නකෝ කිඹුල් කුමාරි" 

බස්සි කුටු කුටු ගෑවා......

මට හිනාව නවත්ත ගන්න බැරුව  හු කිය කිය හිනා ගියා.....බස්සිගේ මුණ රතුපාට ස්ටෝබෙරි ගෙඩියක් වගේ උනා....අපි හෙමිහිට තේ බීලා  කරලා.....බස්සිගේ ගෙදරින් පිටත් උනා........ගෙම්බට සුව කැමැත්තෙන් මම තොත්තුවක් දිලා  සුදු කුමාරයෙක් කරා .....

මෙන්න මේකයි බස්සිට වෙලා තියෙන්නේ කෙට්ටු වෙන්න කියලා කොයිල් කුමාරි දිලා තියෙන්නේ බඩ විරේක කරන බෙහෙත් මංජුසාව ඉක්මනින් කෙට්ටු වෙන්න මේකි ඔක්කොම එක දවසේ බීලා පවර් වැඩි කමට බස්සිගේ පස්ස ගැලවිලා ගිහිල්ලා ආයුබෝවන්.....ඒක නලින්ගේ ඇලදිව පත්තරේ දාන්න එවපු ඇනෝවා බස්සිව දැක්ක පාර බය වෙලා තමා දුවලා තියෙන්නේ ....දැන් බස්සිට පස්ස අහිමි නිසා පස්ස නැති හොල්මන කියලා තමා ප්‍රසිද්ධිය......

ප.ලි.මෙය හුදෙක් විනෝදය තකා ලියු කතාවක් බව සලකන්න....

59.මේ හිතට කවියක්ම විය ඔබ-නිමි-

                       දින,සති මාස අපිට නොදැනීම ගෙවිලා ගියා....මට ඕන උනේ ඔයාගේ ආදරේ නමුත් ඔයාට ඕනා උනේ රන්දිකගෙන් වෙන් කරල මාව...ඔයා ඒ වෙනුවෙන් මොන තරම් නම් දේවල් කරාද....මන් එපා කිව්ව හැමදේම වගේ කරා...එක එක ගෑනු ලව්වා රන්දිකට කෝල් කෙරෙව්වා....මන් ඒත් සද්ද නොකර හිටියා...මොකද රන්දික ගැන එයාගේ අම්මා,තාත්තට වඩා මන් දන්න නිසා. මිනිස්සු දෙනෝදාහක් ඉස්සරහා මට මැණිකේ කිය කිය පස්සෙන් ආවා මන් ඒ දේවලුත් දරා ගත්තා...ඒ මන් ඔයාට හදවතින්ම ආදරේ කල නිසා.....ඒත් අන්තිමෙට ඔයාව මග ඇරලා හිටපු කාල පරාසය තුල ඔයා නොකියම වෙන නගරයකට ගිහින් තිබුනා.දන්නවද එතකොට මට මතක් උනේ "මිදි තිත්තයි කිව්ව නරියව" .

         ජිවිතේ හැටි ඔහොම තමයි කියලා හිත හදාගෙන  කාලය ගත කරපු මට ඔයාගෙන් ඈත් වෙලා රන්දික එක්ක මේ හැම දෙනයක්ම කියලා හිත නිදහස් කර ගන්න ඕන උනා......ඒත් එහෙම කියලා හිත නිදහස් කර ගන්න තරම් අපි අතර සිද්ධ වෙච්ච කිසි දෙයක් නෑ කියලා හිතනකොට මගේ හිත එකතැන ලොක් වෙනවා....අන්තිමෙට මේ දේවල් නිසා රන්දික මා දිහා වැරදි ඇහැකින් බලයි කියන තැනදි මන් මගේ හිත හීන්සැරේ නිහඬ කර ගත්තා....කොච්චර ආදරේ කරත් අපි අතර අතේ දුරක් තියා ගන්න නිතරම මම උත්සහ කරේ මෙ හැම දෙයක්ම වැරැද්දක් කියලා මගේ යටි හිත මටම නිතර දෙස්දෙවොල් තිබ්බ නිසා.....

                 ඊට පස්සේ කාලෙකදී අපි වයිබරයෙන් නිතරම කතා කලා...ඒත් ඒකත් හිතට වදයක් උනා...මොකද එහෙම කතා කරපු හැමදාම ඔයා ඕනවට වඩා මට හිතෙන් බැදුන නිසා...ඒ නිසා මන් ඔයාව මග ඇරලා ඉන්න තීරණේ කලා...හිටි හැටියෙම  දවසක් ඔයාට අනතුරක් වුනා කියලා දැන ගන්න ලැබුනා........ඒ ඔයාගේ යාළුවෙක් එවපු ඊ මේලයක් නිසා....ඒ හැම දෙයකටම මම පිස්සු හැදිලා වගේ කලබල උනාට මට ඔයා එක්ක කතා කරනවා ඇරෙන්න කරන්න වෙන කිසිම දෙයක් තිබුනේ නෑ.....

ඒ වෙනකොට මගේ පරණ ෆෝන් නම්බර් මම වෙනස් කරලා ඒත් මන් ලග පරණ සීම් එක තිබුන නිසා ඔයාට කෝල් කරන්න  පුළුවන් උනා.....

                                 ..............................,,..................................

"හෙලෝ" එහා පැත්තෙන් ප්‍රතිචාර දැක්කුවේ කවි නොවන බව දැනුනත්  මම කට හඬ අවදි කලා...

"හෙලෝ,මේ කවිද? "

"නෑ,කව්ද මේ සුදාරි ද?"

කවුරු නමුත් මාව අඳුන ගත්තා...

"ආ...ඔව්,කවි"

"දැන් තමා වෝඩ් එකට ගෙනාවේ"

"මොකද උනේ දන් නෑ නේ"

"මොනාද ඉතින් ,ඔයාල වගේ ගෑණුන්ට බොක්කෙන් ලව් කරන්න ගියාම  කොල්ලන්ට වෙන්නේ මේ වගේ දේවල් තමා"

 මට ,මං ගැනම දැනුන තරහට දත්මිටි නොකා,වෙච්ච සිද්ධිය දැන ගන්න උත්සහ කලා

"හරි මම වැරදි වෙන්න ඇති,සිද්ධ උනේ මොකක්ද කියන්න පුළුවන්ද"

"මු දැන් බේබද්දෙක් වෙලා  ඔයා නිසා,ඊයේ රෑ වැඩ ඉවර වෙලා බීගෙන සීග්සැඩ් ගහ ගහා යාළුවෝ එක්ක එද්දි ඔයා ගැන කියලා මුට එකෙක් විහිළු කරලා ඒ තරහට මු අරූට ගහලා අන්තිමෙට දුර දිග ගිය වලියෙන් මුව තල්ලු කරපු පාර ඔළුව  යකඩ කණුවක වැදිලා ඔළුව පැලිලා...අපි හොස්පිටල් අරන් ආවා මැහුම් හතකුත් දා ගෙන ඔය ඉන්නේ ගෙම්බා ගැහැව්වා වගේ ඇදේ පතබෑවිලා"

මොහොතකට හුස්ම හිර වෙච්ච පෙනහලු වලට ඇද ගත්ත හුස්ම එක්ක,,,

"මම හවස කතා කරන්නම්"

"මන් කවියට කියන්නම් උගේ අන්සතු ලව් එක ශෝකය ප්‍රකාශ කලා කියලා"

        මට වෙන මොකුත් කියන්න බැරි තරමට වෙච්ච අපහසුතාවය නිසාම දුරකථනය විසන්ධි කලා.... මම නිසා ඔයාට අනතුරක් කර ගත්තේ කියලා ඔයාගේ යාළුවෝ නොකියා කියපු හැම කුණු බැනුමක්ම මන් අහන් හිටියේ මේ කොනක හරි මගෙත් වැරැද්දක් තිබුනා කියලා හිතපු නිසා....හවස ආයෙත් මම ඔයාට කෝල් කරා....ඒත් මන් මහා ලොකුවට වද වෙද්දි ඒ හැඟීම් එක්ක ඔයාට ඕන වුනේ මාව ඔයා ලගට ගෙන්න ගන්න......ඒත් එහෙම බැරි උන තැන ඔයත් අවස්ථාවාදී විදිහට මන් නිසා ඔයා නැති උනා කිව්වා....එදා ඔයා ගැන මගේ හිතේ තිබ්බ අන්තීම හැඟීමත්  හුළගේ පා වෙලා යන්නම යන්න ගියා.....

***********************************

         හැමදාම වැරදි,වැරදි ජීවිතේ  හරි ගස්ස ගත්ත මම අද වෙනකොට කවි ජීවතුන් අතරද? නැද්ද?කියලවත් දන්නේ නෑ ඒත් කවි වෙනුවෙන් මගේ හිතේ හැමදාම සෙත් කවි උපදී.........

            

                                                                       -නිමි-

                                                    #########################

        

         " ජීවිත කාලෙදි ගෑණියෙක්,මිනිහෙක් ආදරේ කරන්නේ  අහවල් කාරනේ  කරන්න විතරක් නෙවේ" අන්න ඔය ටික කිව්වේ මම අදුරන යාළුවෙක් ඒ කතාව කොච්චර ඇත්තක්ද කියලා මට හිතුනා....සමහරක් බැඳිම් අපිට කවදාවත් වර්ග කරන්න බෑ...ඒ බැඳිම් හරියට සංසාරගත බැඳීම් වගේ...ඒත්  හොද නරක තෝර ගැනීම අපි සතුයි....කෙනෙක් නැතුව ජීවත් වෙන්න බෑ කියල කවුරු කොහොම කිව්වත්,එහෙමටත් කෙනෙක් තමා තව කෙනෙක් වෙනුවෙන් ජීවිතේ නැති කර ගන්නේ....බොහෝ දෙනා කරන්නේ මුණ දෙන්න වෙන ජීවිතේට හැඩ ගැහෙන එක.......අනික වැරද්දක් උනාම ඒ වැරැද්ද හදා ගන්න උත්සහ කරන එකත්,අවංක වෙන එකත් වැදගත්......

    කතාව ගොඩ නැගුනේ මම ඉන්න පරිසරය එක්ක,ඉතින් යුරෝපය මම දකින්නේ හරියටම නිදහස් කුරුළු ලෝකයක් වගේ සීමා මායිම් බොහෝ දුරට අඩුයි ඒ වගේම ජීවිතේ වරදින  අවස්ථා වැඩි.....පවුල් සංස්ථාව ගත්තොත් එකට එකතු වෙලා ජීවත් වෙන පවුල් වලට වඩා සී සීකඩ විසිරුනු පවුල් ගානේ ප්‍රතිශතය වැඩි.....ඒ තමන්ට තමන් ගැන අවබෝධයක් නැති නිසා කියලා මම හිතනවා..ඒ වගේම අපි පුරුතග්ජන මිනිස්සු,"වරදින්නේ මිනිස්සුන්ට නම් ,ඒ වැරදි හදා ගන්න ඕනෙත් මිනිස්සු වෙච්ච අපිමයි".........